Adios Comandante... Πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο

Ο Φιντέλ Κάστρο δεν είναι πια εδώ. Η Κούβα από σήμερα δεν θα είναι πια η ίδια... Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, ο άνθρωπος που τον αποκαλούσαν είτε κομαντάντε είτε απλά Φιντέλ, πέρασε στην αιωνιότητα της ιστορίας. Ο Φιντέλ Κάστρο πέθανε σε ηλικία 90 ετών.

Η ανακοίνωση του θανάτου

Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε στον κουβανικό λαό ο αδερφός του και πρόεδρος της χώρας Ραούλ Κάστρο. Σε αυτόν έδωσε πριν από μερικά χρόνια (το 2008) ο Φιντέλ τα "κλειδιά" της Κούβας και αποσύρθηκε από την πολιτική λόγω προβλημάτων υγείας.
«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.

Η ζωή του Φιντέλ

Ο Κάστρο Ρους Φιντέλ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην Κούβα και απέκτησε έναν γιο από τον γάμο του με τη Μίρτα Ντίας-Μπίλαρτ, από την οποία χώρισε το 1955.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας.

Η σταδιοδρομία του σε... σταθμούς
Δικηγορεί στην Αβάνα και από το 1953 εντάσσεται ενεργά στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα.
1953: Επίθεση εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης.

Έχει βραβευτεί με το βραβείο Λένιν το 1961
1956: Αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη.
1956-59: Ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει.
1959-76: Γίνεται Πρωθυπουργός.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του "Partido Unido De La Revolucion Socialista" (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).

Μιλώντας σε δημοσιογράφους το 1994 στο Μεξικό / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Από το 1965: Γραμμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Το 1994 με τον ηγέτη της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβεζ / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.

Με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β΄ το 1996 στο Βατικανό / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.

Με τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Μιτεράν, στο Παρίσι το 1995 / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας" και μία για "ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών".
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.

Με τον Παλαιστίνιο ηγέτη, Γιασέρ Αραφάτ το 1995 στην Κολομβία / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.



Ο Κάστρο χαιρετά το πλήθος / Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ - ΜΠΕ

19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβουλίο νέος πρόεδρος της χώρας.
Συγγραφικό έργο
1964: "Ten years of Revolution".
1968: " History will absolve me".
1987: "Fidel" (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: "How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World" (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο "Στρατηγική Νίκη", για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ