Η εν λόγω απόφαση είχε εκδοθεί στις αρχές του 2018 και αφορούσε προσφυγή του καζίνο Λουτρακίου κατά απόφασης της πρώην υπουργού Ανάπτυξης Βάσως Παπανδρέου, με την οποία αυξήθηκε το 1996 η επιβαλλόμενη συμμετοχή του Δημοσίου στο καζίνο Λουτρακίου από 20% σε 33% επί των ακαθάριστων εσόδων του.
Το ΣτΕ έκρινε ότι η επιπλέον συμμετοχή του Δημοσίου στα μικτά κέρδη του Καζίνο Λουτρακίου και το επιπλέον Ετήσιο Τέλος, σύμφωνα με το ιδιωτικό συμφωνητικό του 1995, δεν έχουν τον χαρακτήρα φόρου, όπως είχε αποφανθεί το Εφετείο Τρίπολης και επομένως νομίμως καταβλήθηκαν επί τη βάσει του ιδιωτικού αυτού συμφωνητικού.
Έτσι, με την απόφαση του ΣτΕ, που θα καθαρογραφεί το αμέσως επόμενο διάστημα, αναιρέθηκε εξ ολοκλήρου η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης και απορρίφθηκε η προσφυγή του Καζίνο για την επιστροφή των ποσών που ήταν 37 εκ. Ευρώ αρχικά και περίπου 44 εκ. Ευρώ συνολικά με τόκους και προσαυξήσεις.
Δεκτή από το ΣτΕ έγινε και η αίτηση αναίρεσης είχε καταθέσει για την ίδια υπόθεση και η “Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας ΑΕ”.
Η απόφαση αυτή επισπεύδει το επιχειρηματικό αδιέξοδο στο οποίο είχε ήδη αρχίσει να αυτοπαγιδεύεται το Καζίνο Λουτρακίου, επικαλούμενο προς κάθε κατεύθυνση και απέναντι σε κάθε απαίτηση οφειλής την απόφαση του Εφετείου Τρίπολης.
Και τούτο καθώς από τη μία πλευρά, παρά την υπαγωγή του στο άρθρο 106Β το 2017, έχει συσσωρεύσει έκτοτε νέα χρέη δεκάδων εκ. Ευρώ - με τα περισσότερα στον ΕΦΚΑ αλλά σεβαστά ποσά ακόμα και στον Δήμο Λουτρακίου- και από την άλλη πλευρά, μάλλον τίθεται υπό άλλη “βάσανο” και το επενδυτικό ενδιαφέρον που είχε εκδηλωθεί πέρυσι, αλλά δεν καταλήξει σε κάποια συμφωνία».