Δόθηκε ραντεβού Πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο;

Γράφει ο Γιώργος Γρηγοράκος

Η πρόσφατη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου, που αφορά στην μερική οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ των 2 κρατών, θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες να κριθεί ως μερικώς επιζήμια για την χώρα μας, αφού δεν συμπεριλαμβάνει την κρίσιμη περιοχή του Καστελλόριζου και "παραχωρεί" στην Αίγυπτο θαλάσσιο χώρο πλησίον της Κρήτης.

Όμως κάθε τέτοια ενέργεια που είναι σημαντική για τα εθνικά μας συμφέροντα, πρέπει να κρίνεται όχι μόνο από το τι αποτυπώνεται στο χαρτί της συμφωνίας, αλλά να λαμβάνει υπόψη τις γεωπολιτικές ενέργειες στην περιοχή, τις κινήσεις του αντιπάλου και τον χρόνο στον οποίο πραγματοποιείται, καθώς βρίσκονται εν εξελίξει διαπραγματεύσεις και λαμβάνονται αποφάσεις για το μέλλον της οικονομικής εκμετάλλευσης της περιοχής.

Έτσι λοιπόν εκτιμάται ότι στην παρούσα φάση και καθώς η Τουρκία προσπαθεί με διάφορες κινήσεις στην σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου να επιβάλλει τετελεσμένα, ήταν επιβεβλημένη, ακόμη και με μικρές παραχωρήσεις, η υπογραφή της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, καθώς πέραν της γενικότερης ανάγκης για διευθέτηση ΑΟΖ με τα όμορα κράτη της Ελλάδας, υφίσταται η αναγκαιότητα της άμεσης διεμβόλισης του "πειρατικού" μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης, που αν και παράνομο η παγκόσμια τακτική έχει διδάξει ότι οι χρονίζουσες παρανομίες μετεξελίσσονται σε πάγιες καταστάσεις (βλέπε κυπριακό).

Προς το παρόν ο αρχικός στόχος επετεύχθη, καθώς η συμφωνία κόβει στην μέση την χαραγμένη ΑΟΖ Ερντογκάν-Σάρατζ. Βέβαια αυτό δεν καταργεί αυτόματα το παράνομο μνημόνιο, αφου η Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να το υποστηρίξει επιχειρησιακά με την εκτέλεση ερευνών, γεωτρήσεων ή άλλων ενεργειών.

Μετά από τόσα χρόνια προβληματικής συμβίωσης με την Τουρκία, είμαστε πλέον σε θέση να αντιλαμβανόμαστε τις προθέσεις των γειτόνων και τις σχεδιαζόμενες επόμενες κινήσεις τους. Άλλωστε η μη προγραμματισμένη προσευχή του Ερτνογκάν στην Αγία Σοφία και οι αλλοπρόσαλλες γεμάτες εκνευρισμό και αμηχανία δηλώσεις του, αποκαλύπτοντας μάλιστα την στιχομυθία που είχε με την καγκελάριο Μέρκελ για εκτόνωση της πρόσφατης κρίσης με την Ελλάδα, δείχνουν τις προθέσεις της υπό οικονομική κατάρρευση χώρας του και το δις πληγωμένο το τρέχον έτος ηθικό της Τουρκίας σε Έβρο και Καστελλόριζο από την Ελλάδα.

Επειδή αυτή την στιγμή υπάρχουν δύο αντικρουόμενες συμφωνίες ΑΟΖ (Τουρκίας-Λιβύης και Ελλάδας-Αιγύπτου), η επίλυση της διαφοράς δεν μπορεί να είναι το διεθνές δικαστήριο της Χάγης, αφού είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να προσέλθει ο Ερντογκάν, καθώς δεν μπορεί να σταθεί το μνημόνιο έκτρωμα του. Έτσι θα κλιμακωθεί η επιθετικότητά της Τουρκίας, επιχειρώντας έρευνες και γεωτρήσεις εντός της ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με επιδίωξη ακόμα και μια θερμή εξέλιξη, προκειμένου να ανακατέψει την τράπουλα και να εξαναγκάσει, ενδεχομένως και με παρέμβαση τρίτων, σε διαπραγματεύσεις την Ελλάδα από μηδενική βάση, στο πλαίσιο όμως των διεκδικήσεών του.

Οι μαξιμαλιστικές επιδιώξεις της Τουρκίας δεν πρόκειται να σταματήσουν, αφού αποτελεί πάγια εθνική στρατηγική της, την οποία ακολουθεί πιστά εδώ και πολλές δεκαετίες, αποδεχόμενη τα ρίσκα και τις συνέπειες, άλλοτε με θετικά και άλλοτε αρνητικά για αυτήν αποτελέσματα.

Συμπερασματικά στην παρούσα φάση και όπως εξελίσσονται τα γεγονότα, Ελλάδα και Τουρκία είναι απίθανο να δώσουν ραντεβού για επίλυση των διαφορών τους σε κάποιο διεθνές δικαστήριο και δυστυχώς η πιο πιθανή συνάντησή τους να είναι σε κάποιο σημείο του Αιγαίου με ένα θερμό επεισόδιο ή μία εκτεταμένη πολεμική σύρραξη.