«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα αναφερόμουν μόνο στην τροπολογία που κατέθεσε ο υφυπουργός Πολιτισμού κ. Γιατρομανωλάκης, αν δεν αισθανόμουν ως πρόκληση πολλά από αυτά που άκουσα από βουλευτές της ΝΔ και τον ίδιο τον υπουργό. Λέτε συνέχεια, ότι το επιτελικό κράτος, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων για να καταπολεμήσει τη διαφθορά, για να έχουμε έλεγχο στο δημόσιο τομέα, για αξιολόγηση και άξιους υπαλλήλους και λοιπά. Για δικλείδες ασφαλείας προληπτικού χαρακτήρα μίλησε μάλιστα ο κ. Βορίδης, προκειμένου να εμπεδωθεί μία κουλτούρα ακεραιότητας στο δημόσιο τομέα.
Θα γελούσαμε αν δεν ήταν τραγικά τα πράγματα. Οι συνάδελφοι από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναφέρθηκαν σε πολλά παραδείγματα. Εγώ θα σας αναφέρω σε ένα για το οποίο δεν έχουμε κατορθώσει τίποτα με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, παρά το ότι έχουμε προσπαθήσει και εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ένα παράδειγμα πολέμου της διαφθοράς, τον οποίο υπόσχεται το επιτελικό κράτος. Θα καταθέσω στα πρακτικά της Βουλής ένα μεγάλο δημοσίευμα -όχι από κάποιο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ- για το τι γίνεται στο ΥΠΠΟΑ και το περίφημο Ταμείο Αλληλοβοήθειας, με ένα από τα πιο αποκρουστικά σκάνδαλα διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Με πορίσματα ελεγκτικών μηχανισμών που οδήγησαν τους εισαγγελείς στο να κάνουν δύο διώξεις για κακουργήματα, με μία υπουργό που δεν έχει ασκήσει καμία πειθαρχική δίωξη παραβιάζοντας κάθε κώδικα δημοσιοϋπαλληλικής δεοντολογίας. Και έρχεστε σήμερα να μας μιλήσετε για πόλεμο και μηχανισμούς κατά της διαφθοράς. Το κυριότερο όμως κ. υπουργέ και κύριοι βουλευτές είναι ότι θέλετε να καταπολεμήσετε τη διαφθορά όπως λέτε. Την αδιαφορία όμως, στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορία, των υπουργών σας ποιος θα την καταπολεμήσει;; Και το καλύτερο; Το επιτελικό κράτος προέβλεπε μονάδες εσωτερικού ελέγχου σε επίπεδο διεύθυνσης. Φτιάχτηκαν και στο ΥΠΠΟΑ. Ξέρετε ποιος πήγε υπεύθυνος σε αυτή τη μονάδα, διορισμένος από την υπουργό; Ο ένας από αυτούς που διώκονται για κακουργηματικές πράξεις. Πείτε μου λοιπόν εσείς, σε ποιους απευθύνεστε όταν μιλάτε για μεταρρυθμίσεις που έχουν σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς. Εδώ έχουμε έναν καθαρό μηχανισμό γαλάζιου ελέγχου του δημοσίου τομέα. Γιατί κατά τα άλλα αυτό που εκκρεμεί από τον Οκτώβριο του 2019, έπρεπε με κάποιο τρόπο να έχει επιλυθεί, να έχει δοθεί μία απάντηση για όλα αυτά που συμβαίνουν εκεί.
Έρχομαι τώρα στην τροπολογία του ΥΠΠΟΑ. Επί εβδομάδες η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από ένα πρωτοφανές σκάνδαλο που αφορούσε τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Ταπεινώθηκε ένας από τους εμβληματικότερους θεσμούς του Σύγχρονου Πολιτισμού, με μία υπουργό η οποία όχι μόνο δεν χειρίστηκε την κατάσταση με τρόπο που θα άρμοζε στις ηθικές, πολιτικές, πολιτισμικές και κοινωνικές αξίες αυτής της χώρας αλλά προσπάθησε να παρουσιάσει και την υποκριτική τέχνη ως τέχνη εξαπάτησης. Ενώ λοιπόν έχουν συμβεί αυτά, ενώ για τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή βγαίνουν συνέχεια δημοσιεύματα –άρα πολλοί γνώριζαν περί τίνος πρόκειται και ενδεικτικά αναφέρω σημερινό δημοσίευμα της κ. Χατζηαντωνίου που αναφέρει πως ο πρόεδρος του Αρσακείου είχε στα συρτάρια του επιστολή με καταγγελίες εναντίον του Λιγνάδη, αλλά αυτό είναι ζήτημα της δικαιοσύνης πια- η κ. υπουργός χειρίστηκε με τον πιο άθλιο τρόπο αυτή την υπόθεση.
Και ερχόμαστε στο σήμερα: αντί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει η κοινωνία με τα υπουργεία, ειδικά την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους του Πολιτισμού και του υπουργείου Πολιτισμού και να φέρει ένα νομοθέτημα το οποίο να μην είναι τροπολογία, που γνωρίζετε όλοι ότι δεν προσφέρεται ούτε για διαβούλευση ούτε για ανοιχτή συζήτηση αλλά ούτε και γι αυτό που θα έπρεπε να γίνει για τέτοιους οργανισμούς όπως είναι το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, καταθέτει μία τροπολογία και δεν έχει καν την ευθιξία να εμφανιστεί η ίδια στη Βουλή. Και μπορεί ο υφυπουργός να μπορεί να εισηγείται μία τροπολογία αλλά μην γελιόμαστε: για μία τέτοια υπόθεση έπρεπε να είναι η υπουργός σήμερα εδώ, να ακούσει και να απαντήσει στις ερωτήσεις. Κρύφτηκε ακόμη μία φορά. Απαξίωση του ελληνικού κοινοβουλίου και δεν είναι η πρώτη φορά. Απαξίωση του κόσμου του Πολιτισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν κατατεθεί επεξεργασμένες θέσεις με την υπογραφή εκατοντάδων ανθρώπων της τέχνης για το θέμα της προκήρυξης των θέσεων των καλλιτεχνικών διευθυντών. Πλήρης αδιαφορία από την υπουργό. Την ίδια αδιαφορία που δείχνει και στο αίτημά μας να έρθει στη Βουλή να συζητήσουμε το άνοιγμα των χώρων του Πολιτισμού, όπως έκανε και το Σεπτέμβριο. Αντί λοιπόν να δει αυτές τις επεξεργασμένες θέσεις, αντί να διαβουλευθεί με τα σωματεία, με τις συλλογικότητες, για να αποκαταστήσει τις σχέσεις μετά από αυτό το τεραστίων ηθικών και πολιτισμικών διαστάσεων σκάνδαλο, μας πετάει μία τροπολογία. Και τι μας λέει σε αυτή την τροπολογία; Θα διορίζει η υπουργός –πώς να έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτή την υπουργό- τα μέλη επιτροπής εγνωσμένου κύρους, δεν μας λέει τα μέλη, δεν προβλέπονται σε αυτά εκπρόσωποι των σωματείων ούτε καν του Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Αυτή λοιπόν η επιτροπή, με κριτήρια τα οποία είναι εντελώς ασαφή –ακόμα και ένας μάνατζερ μπορεί να αναλάβει καλλιτεχνικός διευθυντής-, χωρίς να είναι υποχρεωμένος ο υποψήφιος να καταθέσει ένα σχέδιο για το όραμά του, θα αποφασίζεται πως; Πάλι με την προσωπικότητα του; Είδαμε που φτάσαμε με την προσωπικότητά τους.
Υπάρχει όμως ένα κρίσιμο σημείο σε αυτή την τροπολογία: γιατί έγινε όλο αυτό το σκάνδαλο; Γιατί έχουμε ένα κίνημα metoo κυρίως στο χώρο του Πολιτισμού; Αντί να έρχεται η υπουργός με ένα νομοθέτημα και να ζητάει από αυτή την επιτροπή, να ορίζει ως κριτήριο να υπογράφεται μία σύμβαση κώδικα δεοντολογίας, να ζητούνται από τους υποψήφιους κάποια πιστοποιητικά, συστατικές επιστολές για το που έχουν δουλέψει, αν υπήρχαν προβλήματα εναντίον τους, αυτό αποσιωπάται εντελώς. Εμείς την τροπολογία την καταψηφίζουμε πανηγυρικά. Καταρχάς γιατί είναι τροπολογία, γιατί απαξιώθηκε για ακόμα μία φορά ο χώρος του Πολιτισμού ενώ επεξεργάστηκε θέσεις και γιατί τα σωματεία ενώ έχουν σηκώσει όλη αυτή την ιστορία, απουσιάζουν εντελώς. Απαξιώθηκε εντελώς και το κοινοβούλιο για να γίνει μία σωστή διαβούλευση».