Όταν μιλάμε γι’ αυτή την Ημέρα και για να μην έχει χαρακτήρα μόνο συμβολικό και να μην ξεχνιέται την επομένη, πρέπει να μιλάμε για πράξεις.
Πράξεις σημαίνει βήματα χειροπιαστά, ουσιαστικά και στρατηγικά που στηρίζουν πραγματικά την ισότητα και την αξιοπρεπή διαβίωση των ΑμεΑ. Στην Ελλάδα περίπου το 15-18% των συνανθρώπων μας αντιμετωπίζουν κάποιο κινητικό, νοητικό, αισθητηριακό, πνευματικό ή ψυχικό πρόβλημα.
Και σίγουρα όταν μιλάμε για πράξεις, μιλάμε για δράσεις και παρεμβάσεις στο πεδίο, που βελτιώνουν τη ζωή των ΑμεΑ και ενισχύουν τα δικαιώματά τους, όπως αρκετές από αυτές που έγιναν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-2019 μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες. Σίγουρα πολύ περισσότερες χρειάζεται να γίνουν.
Παραθέτω, όμως, μερικές από αυτές όχι για να πω ότι έγιναν όλα όσα θέλαμε, αλλά γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι, γιατί υπάρχει άλλος δρόμος και σίγουρα γιατί δεν είναι όλα επικοινωνία, όπως κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ και σε αυτό το θέμα.
Όλοι οι ανασφάλιστοι πολίτες απέκτησαν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καλύφθηκαν τα περισσότερα αιτήματα παράλληλης στήριξης στην εκπαίδευση, την στιγμή που σήμερα δεν καλύπτεται ούτε το 40%, δρομολογήθηκε η πρόσληψη 5.000 εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής, ενσωματώθηκε με το Ν. 4443/2016 η Ευρωπαϊκή Οδηγία για την ίση μεταχείριση των ΑμεΑ στον χώρο εργασίας.
Επιταχύνθηκαν και εξορθολογίστηκαν οι διαδικασίες στα ΚΕΠΑ, χορηγήθηκε 13η σύνταξη κλιμακωτά σε όλους, εγκρίθηκαν εκατοντάδες προγράμματα στους Δήμους μέσα από το «Φιλόδημος» για την καλύτερη προσβασιμότητα και στήριξη των Ατόμων με Αναπηρία, προστατεύθηκαν αναπηρικές συντάξεις και επιδόματα από τις περικοπές που ζητούσαν επί μήνες οι δανειστές στις διαπραγματεύσεις.
Σήμερα, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης της Ν.Δ σε αυτό τον πολύ κρίσιμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνίες συμπερίληψης, οι δαπάνες στην Ελλάδα για τα Άτομα με Αναπηρία είναι περίπου οι μισές σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης (1,1% του ΑΕΠ έναντι 2% του ευρωπαϊκού Μέσου Όρου), ενώ για το 2024 μάλιστα, τα προνοιακά επιδόματα και η στήριξη στους ανθρώπους με αναπηρίες είναι μειωμένα(!).
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική ελάφρυνση για τα πολύ αυξημένα έξοδα των ΑμεΑ, το μέτρο του προσωπικού βοηθού έχει σήμερα 1250 δικαιούχους που είναι σταγόνα στον ωκεανό, οι καθυστερήσεις μεταξύ ΟΠΕΚΑ και e-ΕΦΚΑ για την απονομή των επιδομάτων τεράστιες με τους δικαιούχους να μένουν χωρίς κανένα εισόδημα.
Η δε Εθνική Στρατηγική που διαφήμισε τόσο ο κ. Μητσοτάκης είναι ένα σχέδιο χωρίς συγκεκριμένα εργαλεία χρηματοδότησης, στόχευση, πραγματική οριζόντια εφαρμογή και ενίσχυση σε προσωπικό και μέσα των φορέων υλοποίησης.
Κι επειδή τα δικαιώματα των ΑμεΑ είναι δικαιώματα όλων μας, θα πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε για την εφαρμογή τους στην πράξη κι όχι μόνο στα κείμενα και να απαιτούμε το κράτος πρόνοιας να υπάρχει και να λειτουργεί, για να εξασφαλίζει τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια όλων και, κυρίως, των πιο ευάλωτων.