Στην συγκέντρωση συμμετείχαν εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι, μαθητές, οργανώσεις, φορείς κ.α.
Όσοι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία επανέλαβαν το αίτημα για μη συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών, με τη συμπλήρωση ενός έτους από το τραγικό δυστύχημα.
Επίσης, ανάμεσα στα αιτήματα που έθεσαν ήταν η αύξηση μισθών, η επαναφορά δώρων, συλλογικές συμβάσεις, αλλά και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό σε κρίσιμους δημόσιους τομείς, όπως της υγείας και της παιδείας.
Αναλυτικά η ανακοίνωση.
Πενήντα επτά ψυχές ζητούν δικαίωση, είναι το μεγαλύτερο εργατικό δυστύχημα των τελευταίων ετών και έναν χρόνο μετά, ακόμα δεν έχουν διερευνηθεί οι συνθήκες, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες και δεν έχουν οδηγηθεί οι ένοχοι στην δικαιοσύνη.
Οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος κρύβονται πίσω από επικοινωνιακά παραπετάσματα, συγκροτούν επιτροπές διαφημίζοντας ότι όλα θα έρθουν στο φως, αλλά το μόνο αποτέλεσμα είναι η συγκάλυψη και η παρακώληση της έρευνας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, πρέπει όλοι οι ένοχοι να οδηγηθούν στον φυσικό τους δικαστή, είναι καθήκον μας απέναντι στις οικογένειες των συναδέλφων απέναντι στις οικογένειες των πένητα επτά θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών είναι καθήκον μας απέναντι στις οικογένειες των εκατό ογδόντα δυο συναδέλφων μας που δεν γύρισαν σπίτι τους από την εργασία μόνο μέσα στον προηγούμενο χρόνο, είναι χρέος μας να αντιδράσουμε δυναμικά, δεν μπορεί να ανεχτούμε οι νεκροί μας να μεγαλώνουν τα κέρδη τους και να αποτελούν μόνο στατιστικά δεδομένα.
Η υπερεντατικοποίηση της εργασίας, τα συνεχή δωδεκάωρα, οι εγκληματικοί νόμοι που επιτρέπουν μέχρι και εβδομήντα πέντε ώρες εργασίας την εβδομάδα, η κατάργηση της υποχρεωτικής δωδεκάωρης απόστασης από βάρδια σε βάρδια, οι μισθοί πείνας που ουσιαστικά σου επιβάλουν έστω και με κίνδυνο της ζωής σου να εργάζεσαι σε δυο και τρεις δουλειές για να τα βγάλεις πέρα, η ακρίβεια που σε αναγκάζει να αφήσεις στο ταμείο πολλά από τα βασικά αγαθά που χρειάζεσαι, η απληστία των τραπεζών που σου παίρνει το σπίτι που έχτισες με κόπους και θυσίες για ένα κομμάτι ψωμί.
Ο μαυραγοριτισμός της ενέργειας που σε αφήνει στο σκοτάδι και στο κρύο, η αναλγησία της κυβέρνησης που έχει απαξιώσει και αποδεκατίσει όλους του ελεγκτικούς μηχανισμούς που μπορούν να μας προστατέψουν, οι νεκροί συνάδελφοι που ζητούν δικαίωση, τα παιδιά μας που χάθηκαν στα Τέμπη, είναι οι λόγοι που πρέπει όλοι μαζί να πούμε ως εδώ φτάνει πια, αλλιώς συνάδελφοι είμαστε καταδικασμένοι να το ξαναζήσουμε.
