Άρθρο Γνώμης του Αντιστρατήγου ε.α. Σταύρου Κουτρή* Υποψηφίου Ευρωβουλευτού με τη ΝΙΚΗ
Έχουν γραφεί στον τύπο και ακουστεί στα τηλεοπτικά panels τόσα πολλά για τα F-35, την τεχνολογική τους υπεροχή και την στρατιωτική τους αξία, ώστε όλοι έχουν πειστεί ότι η Πολεμική μας αεροπορία έχει γίνει ήδη άτρωτη, έστω και αν αυτό το οπλικό σύστημα μπεί, αν τελικά μπει, στο οπλοστάσιο μας κάποια στιγμή μετά το 2030-35! Είδαμε τα τελευταία χρόνια ότι η πυκνότητα των γεωπολιτικών εξελίξεων έχει αυξηθεί εκθετικά με αποτέλεσμα ο χρόνος των 6-10 έτων στο μέλλον να καθίσταται απρόβλεπτος. Ας μου επιτραπεί η κατάθεση κάποιων σκέψεων πάνω στην απόκτηση των F-35.
Η πρόθεση πώλησης ενός οπλικού συστήματος επιβεβαιώνει:
– Την υψηλή Γεωστρατηγική θέση της Ελλάδος,
- Τα αμοιβαία συμφέροντα των δύο χωρών (πωλητού και αγοραστού),
- Το ισχυρό οικονομικό όφελος για την Αμερικανική πλευρά για την περίπτωση των F-35 και επίσης
- Την ύπαρξη Αμερικανικού ενδιαφέροντος και εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας
Ποιος άραγε θα αξιοποιήσει διπλωματικά αυτά τα δεδομένα; Προς το παρόν δεν βλέπουμε κάτι απτό και συγκεκριμένο.
Αναρωτιέται κάποιος, πώς γίνεται η Τουρκία να εξυβρίζει συλλήβδην τη Δύση και την Αμερική, να ενεργεί αντίθετα προς τα συμφωνηθέντα στα δυτικά fora που ανήκει και να μην ανοίγει μύτη; Πώς γίνεται η απαράμιλλη Βυζαντινή και Φαναριώτικη Διπλωματία να έμεινε όλη Ανατολικά του Έβρου;
Είναι γνωστό, ότι:
– Η έγκριση πώλησης ενός Α/Φ σε μία χώρα είναι μια εύκολη, φτηνή και απλή λύση δημιουργίας βάσεως επιρροής της χώρας που το πουλά!
– Η πωλήτρια Χώρα (ΗΠΑ) «αναγκάζει» το άλλο κράτος (Ελλάδα), να αναπτύξει εγκαταστάσεις, συνεργεία, τεχνικούς, αποθέματα ανταλλακτικών, υπόστεγα, χώρους κλπ, δηλαδή μια υποδομή απαραίτητη για να ενεργήσουν μελλοντικά Αμερικανικής προέλευσης και Σημαίας Α/Φ.
– Όλα τα παραπάνω για λόγους πιστοποίησης, ασφαλείας τυποποίησης και ποιότητας, ελέγχονται και επιθεωρούνται, άρα και εποπτεύονται, από την πωλήτρια χώρα.
– Συνήθως μας απονέμουν και μια «υψηλή διάκριση απόδοσης» για να δουλεύουμε με μεγαλύτερο ζήλο!
Ιστορικό προηγούμενο:
– Κάτι ανάλογο συνέβη με την μαζική αγορά των F-16 μετά τα Ίμια, που αναγκαστικά εγκαταστάθηκαν και στην Κρήτη. Γνωστή και σαν η «Τσοχατσοπούλιος Αγορά του Αιώνα». Μια τόσο μεγάλη πολεμική δαπάνη, σε μια περίοδο με οικονομική στενότητα, από μια κυβέρνηση με πρόταγμα το κοινωνικό πρόσημο δημιουργεί ερωτηματικά. Άραγε η αγορά αυτή ήταν απόρροια της κρίσης… ή Αιτία αυτής…;
– Μετ΄ ου πολύ, τελείως «συμπτωματικά», ακολούθησαν οι επιχειρήσεις στη Λιβύη κατά του Καντάφι.
– Οι υποδομή των F-16 στον Ελλαδικό χώρο ήταν απαραίτητες και φάνηκαν χρήσιμες!
Έχει γραφεί στον ειδικό τύπο ότι:
– Το F-35 παρουσιάζει τεχνικά προβλήματα με εντονότερο αυτά του κινητήρα.
– Έτσι κύριο παραμένον πλεονέκτημά του είναι τα stealth χαρακτηριστικά του. Αν αυτά αντιμετωπισθούν, απομειώνεται σημαντικά η αξία του.
– Φυσικά παραμένει η εντυπωσιακή ικανότητά του να αποτελεί κόμβο «διοικήσεως και ελέγχου» συνδυασμού μέσων.
Εξ άλλου:
– Για την προμήθεια των F-35 από την Ελλάδα, ακούγεται ότι μπαίνουν περιορισμοί στη χώρα μας, όπως να μην χρησιμοποιηθούν κατά της Τουρκίας. Αλήθεια εναντίον ποιου κυρίως θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει η Ελλάδα; Γιατί τα προμηθευόμαστε;
– Τα σύγχρονα οπλικά μέσα έχουν ηλεκτρονικές διατάξεις που μπορούν να επηρεαστούν (και αδρανοποιηθούν) από την κατασκευάστρια εταιρεία ή χώρα.
– Τέλος κατά την γνώμη έμπειρων και συνετών αεροπορικών αναλυτών, το F-35 είναι αεροσκάφος πολύ «μεγαλύτερων» στρατηγικών χαρακτηριστικών από τις Ελληνικές ανάγκες.
Διαβάζω σε Άρθρα:
– Η παρουσία των S-400 κοντά στο F-35 θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανότητα της Ρωσίας να βελτιώσει την ανίχνευση με ραντάρ των αμερικανικών αεροσκαφών.
– Οι ρίζες της τεχνολογικής ικανότητας του S-400 μπορούν να εντοπιστούν στον προκάτοχό του, το σύστημα S-300.
– Η απλή παρουσία των S-400 σε περιοχές όπου δρα το F-35 αποτελεί μια πολύπλοκη και πολύπλευρη πρόκληση.
– Η Kathryn Wheelbarger, τότε αναπληρωτής υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, συνόψισε αυτή την ανησυχία, όταν παραδέχθηκε ανοιχτά ότι το S-400 σχεδιάστηκε ειδικά για να στοχεύει και να εξουδετερώνει αεροσκάφη, όπως το F-35.
Όλοι ξέρουμε ότι:
– Η Τουρκία αποκλείστηκε από την προμήθεια και συμπαραγωγή των F-35, λόγω της ύπαρξης των S-400.
– Η Ελλάδα διαθέτει S-300, οι οποίοι αγοράστηκαν από την Κύπρο και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα με προτροπή των Αμερικανών, ως μια λύση για να μην εγκατασταθούν στο Κυπριακό έδαφος και γι’ αυτό δεν τέθηκε πότε από τους Αμερικανούς θέμα ανάλογο αυτού με τους S-400 της Τουρκίας.
Και όμως:
– Θα δεχθούν οι ΗΠΑ να πετάει το Ελληνικό F-35 σε ένα περιβάλλον που σαρώνεται από τα ραντάρ των Τουρκικών S-400, δηλαδή την ύπαρξη αυτών των δύο οπλικών συστημάτων σε αντίπαλες διοικήσεις;
– Ταυτόχρονα υπό την αυτή διοίκηση, την Ελληνική, θα συνυπάρχουν S-300 και F-35. Μήπως οι ΗΠΑ θέσουν σαν προϋπόθεση την αποχώρηση των S-300, καθόσον η συνύπαρξη των δύο όπλων υπό την αυτή διοίκηση, εγκυμονεί κινδύνους να γίνουν κρίσιμες δοκιμές, με άμεσο κίνδυνο να διαρρεύσουν σημαντικά συμπεράσματα σε αναρμόδιους!
- Μήπως, λοιπόν, δημιουργείται μια εύλογη δικαιολογία ή δέλεαρ για να διώξουμε τους S-300;
Σήμερα ασκούνται πιέσεις στη χώρα μας να στείλει τους S-300, καθώς και ικανό αριθμό F-16, στην Ουκρανία, τις οποίες επιβεβαιώνει ο κ. Πρωθυπουργός δηλώνοντας ταυτοχρόνως ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει.
Μήπως όμως με την προσδοκία που δημιουργεί η υπόσχεση της πρόσκτησης των F-35 κινδυνεύουμε να ικανοποιήσουμε αιτήματα των συμμάχων μας όπως:
- Να διώξουμε τους S-300 και
- Να αποδεχθούμε να αποψιλώσουμε την Αεροπορία μας από ικανό αριθμό των πολύτιμων F-16;
Και αν στο τέλος, για διάφορους λόγους που θα δημιουργηθούν μέσα στο «τεράστιο» χρονικό διάστημα των 6-10 ετών δεν δοθούν τα F-35;
Μήπως πάμε για μαλλί και βγούμε κουρεμένοι(!);
Μήπως μοιάζει υπερβολικά με πάρα-πολλές ιστορικές περιπτώσεις, που βάλαμε «πλάτη» στην «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και την στιγμή της μοιρασιάς μεταξύ των νικητών αυτοί μας είχαν πάντα απ΄ έξω;
Και είναι γνωστό το εύστοχο ευφυολόγημα στους κύκλους των διπλωματών:
«Όταν δεν κάθεσαι στο τραπέζι, είσαι στο μενού»!
Αυτές οι υποσχέσεις των Ξένων και η δική μας Υπέρ – εμπιστοσύνη σε αυτούς, Ιστορικά πάντα μας οδήγησαν σε Εθνικές Ζημίες ή και καταστροφές.
Ας σταθούμε προσεκτικοί και άξιοι των κρισίμων Ιστορικών στιγμών που ζούμε.
«Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί». (Κωστής Παλαμάς).
* Ο Σταύρος Κουτρής, Αντιστράτηγος ε.α, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956 με καταγωγή από τον Πολιχνίτο Λέσβου. Συνεχίζοντας την
οικογενειακή παράδοση εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε πρώτος το 1978.
Επιλέχθηκε από τις Ειδικές Δυνάμεις, φοίτησε στο σύνολο των προβλεπομένων Σχολείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, εκπαιδεύτηκε ως Αλεξιπτωτιστής Ελευθέρας Πτώσεως και Υποβρύχιος Καταστροφέας (ΟΥΚ), υπηρέτησε σε μάχιμες μονάδες των Καταδρομών και του Πεζικού, αλλά και σε επιτελεία σε Ελλάδα και εξωτερικό (ΟΑΣΕ – Βιέννη, κ.α.).
Διοίκησε τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) και την 98 ΑΔΤΕ (επιπέδου Μεραρχίας).
Αποστρατεύθηκε το 2011 ως Αντιστράτηγος.
Κατέχει Diploma και Μάστερ στην Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (University οf Essex), είναι απόφοιτος της Σχολής Αμύνης του ΝΑΤΟ (Ρώμη) και του Κέντρου Διπλωματικών και Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας (CEDS).
Διετέλεσε διαλέκτης των Σχολών Εθνικής Αμύνης και Πολέμου και Πρόεδρος της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (2020-23).
Είναι συνιδρυτής της εταιρείας «Advanced Battlefields Studies – Greece» και μέλος του «ΕΛ.ΙΣ.ΜΕ».
Τον Απρίλιο του 2024 αποδέχθηκε, με αίσθημα ευθύνης και διάθεση προσφοράς στην Πατρίδα και το Έθνος, πρόταση του Προέδρου του Κινήματος ΝΙΚΗ και συμπεριλήφθηκε στο Ευρωψηφοδέλτιο του.
Είναι παντρεμένος και πατέρας 2 υιών.
** Η φωτογραφία προέρχεται από την «Πτήση»