Το ερώτημα πώς και γιατί η πρωτεΐνη ακίδα προκαλεί μυοκαρδίτιδα και θρόμβους σε υγιείς μετά από εμβολιασμό κατά του Covid, υπήρξε γρίφος από την στιγμή που έγινε εμφανές ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη αντίδραση, αλλά για φαινόμενο που δεν εξαιρούσε υγιείς και ανθρώπους με ιστορικό καρδιάς ή κυκλοφορικών θεμάτων.
Σε μια σειρά ερευνών με τίτλο, «Υπόσχεση ή κίνδυνος: Ανησυχητικά ζητήματα περί του εμβολίου mRNA COVID-19», ομάδα ερευνητών επιστημόνων μελετούν πώς η εισαγωγή της τεχνολογίας mRNA χωρίς επαρκές ρυθμιστικό πλαίσιο, έθεσε το έδαφος για σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα και άλλες ανησυχίες που σχετίζονται με ανεπαρκείς κλινικές δοκιμές ασφάλειας των λιπιδικών νανοσωματιδίων (LNP – Lipid Nano Particle, με εγκλωβισμένο mRNA), της πρωτεΐνη ακίδας και τις υπολειμματικές ακαθαρσίες που σχετίζονται με το DNA και τα λιπίδια, καθώς και περικομμένα/τροποποιημένα είδη mRNA, φτάνουν να προκαλούν ανεπιθύμητα συμβάντα, σοβαρές και μακροχρόνιες παρενέργειες σε υγιείς ανθρώπους όπως η μυοκαρδίτιδα και η πήξη του αίματος.
Διερευνώντας πως λειτουργεί η πρωτεΐνη ακίδα η ομάδα των γιατρών στράφηκαν όπως έγραψαν στο The Epoch Times στο φορτίο που περιέχεται στις κάψουλες LNP: το mRNA και την κωδικοποιημένη πρωτεΐνη ακίδα του και μία από τις πρωτεΐνες της υπομονάδας.
Η Rochelle Walensky, πρώην διευθύντρια των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), δήλωνε στο «Good Morning America» τον Ιούνιο του 2021 ότι οι περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας είναι «πραγματικά πολύ σπάνιες… μικρές, αυτοπεριοριζόμενες, γενικά υποχωρούν με ανάπαυση και τυπική αγωγή.”
Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός έγινε με βάση μια προκαταρκτική εξέταση 300 περιπτώσεων και πριν από τη διεξαγωγή μακροχρόνιας παρακολούθησης.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την 1η Αυγούστου παρακολούθησε 40 εφήβους στο Χονγκ Κονγκ για ένα χρόνο.
Ο έλεγχος παρακολούθησης που διενεργήθηκε σε 26 ασθενείς με αρχικά μη φυσιολογικά ευρήματα αποκάλυψε ότι το 58% εκείνων με μυοκαρδίτιδα που σχετίζεται με το εμβόλιο παρουσίαζαν επίμονες ουλές του καρδιακού μυός.
Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Υπάρχει μια πιθανή μακροπρόθεσμη επίδραση στην ικανότητα άσκησης και στο καρδιακό λειτουργικό απόθεμα κατά τη διάρκεια του στρες».
Αυτή η σειρά δείχνει πώς η έκθεση στην πρωτεΐνη ακίδας οδηγεί σε καρδιαγγειακά προβλήματα.
Δεδομένου ότι ο εμβολιασμός προκαλεί το σώμα να παράγει περισσότερη πρωτεΐνη ακίδας, είναι σαφές ότι χρειαζόταν πρόσθετη έρευνα για να κατανοηθούν οι επιπτώσεις του εμβολιασμού στην υγεία πριν από την αδειοδότηση.
Περίληψη Βασικών Γεγονότων
– Η πρωτεΐνη ακίδας SARS-CoV-2 και η υπομονάδα της S1 έχουν γνωστές επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα, όπως αυξημένο κίνδυνο πήξης του αίματος.
– Η πρωτεΐνη ακίδας που προκαλείται από το εμβόλιο και η υπομονάδα της S1 έχουν βρεθεί στο αίμα μετά τον εμβολιασμό.
– Σε εργαστηριακές μελέτες, η πρωτεΐνη ακίδας ενεργοποιεί τα λευκά αιμοσφαίρια και μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη απόκριση ή πήξη.
– Η ελεύθερη πρωτεΐνη ακίδας βρέθηκε στο αίμα εφήβων και νεαρών ενηλίκων με μυοκαρδίτιδαμετά το εμβόλιο mRNA, αλλά όχι σε υγιή άτομα ελέγχου χωρίς μυοκαρδίτιδα.
– Η υπομονάδα S1 μπορεί να αλληλεπιδράσει με το ACE2, τα αιμοπετάλια και το ινώδες και μπορεί να είναι αυτό που οδηγεί σε μια φλεγμονώδη απόκριση που οδηγεί σε σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα, συμπεριλαμβανομένων θρόμβων, μυοκαρδίτιδας και νευρολογικών προβλημάτων.
– Τα νανοσωματίδια λιπιδίων (LNPs) δρουν ως ανοσοενισχυτικά, διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτή η έμφυτη ανοσολογική απόκριση κορυφώνεται εντός έξι ωρών από τον εμβολιασμό και επιστρέφει στην αρχική τιμή περίπου την εννέα ημέρα, που αντιστοιχεί χρονικά στην έναρξη της μυοκαρδίτιδας, η οποία τυπικά εμφανίζεται εντός των πρώτων επτά ημερών μετά τον εμβολιασμό με mRNA COVID-19.
– Δεν έχουν γίνει μελέτες για να αξιολογηθεί πώς ο εμβολιασμός επηρεάζει όσους έχουν ήδη μολυνθεί από τον SARS-CoV-2.
– Η πρωτεΐνη ακίδας ενοχοποιήθηκε σε μικροθρόμβους μικρών αγγείων κατά τη διάρκεια της ασθένειας COVID-19.
Συνεπώς, οι καρδιαγγειακές επιδράσεις μετά τον εμβολιασμό θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί.
– Η πρώτη προθεσμία για τις μελέτες ασφάλειας μετά την έγκριση του FDA έχει παρέλθει, ωστόσο, από όσο γνωρίζουμε, η πλήρης έκθεση δεν έχει γίνει διαθέσιμη στο κοινό.
Η πρωτεΐνη ακίδας προεξέχει από τον
SARS-CoV-2 σαν μια κορώνα από κολλώδεις λαβές.
Η δουλειά της πρωτεΐνης ακίδας είναι να πιάσει τον υποδοχέα ACE2 ώστε ο ιός να μπορέσει να εισέλθει στο κύτταρο.
Ο υποδοχέας ACE2 βρίσκεται σε πολλά ανθρώπινα κύτταρα στους πνεύμονες, τα νεφρά, το έντερο, την καρδιά και την επένδυση των αιμοφόρων αγγείων.
Η πρωτεΐνη Spike αποτελείται από δύο μέρη: τις υπομονάδες S1 και S2.
Η πρωτεΐνη υπομονάδας S1 βρίσκεται στην κορυφή της πρωτεΐνης ακίδας και είναι υπεύθυνη για την προσκόλληση στον υποδοχέα ACE2.
Μόλις συνδεθεί με τον υποδοχέα, η πρωτεΐνη ακίδας αλλάζει σχήμα για να επιτρέψει στον ιό να εισέλθει.
Έχοντας πρόσβαση στο εσωτερικό του κυττάρου, ο ιός SARS-CoV-2 χρησιμοποιεί τη διαδικασία παραγωγής πρωτεϊνών του ίδιου του κυττάρου για να δημιουργήσει νέες ιικές πρωτεΐνες.
Τα αποτελεσματικά εμβόλια επιλέγουν αναγνωρίσιμα αντιγόνα που προκαλούν μια ισχυρή ανοσολογική απόκριση.
Η πρωτεΐνη ακίδας επιλέχθηκε για το εμβόλιο mRNA COVID-19 επειδή είναι υπεύθυνη για την προσκόλληση στα κύτταρα και την είσοδο. Ωστόσο, η έρευνα υποδηλώνει ότι η πρωτεΐνη ακίδας και η υπομονάδα της S1 μπορεί επίσης να ευθύνονται για καρδιαγγειακές επιπλοκές μετά από μόλυνση και εμβολιασμό.
Η υπομονάδα S2 μπορεί επίσης να παρεμβαίνει στην καταστολή του όγκου, εξηγώντας πιθανώς γιατί το COVID-19 μπορεί να είναι πιο σοβαρό για ασθενείς με καρκίνο.
Η έρευνα δείχνει ότι η πρωτεΐνη ακίδας βρίσκεται στο αίμα μετά από μόλυνση και εμβολιασμό με COVID-19.
Η πρωτεΐνη ακίδας τροποποιεί την πήξη του αίματος και μπορεί να διεγείρει μια υπερδραστήρια ανοσοαπόκριση.
Η καλύτερη κατανόηση αυτών των ευρημάτων και των ειδικών ρόλων που διαδραματίζει η πρωτεΐνη ακίδας και η υπομονάδα της S1 θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε ποιος κινδυνεύει περισσότερο για σοβαρές ασθένειες ή ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου.