Όταν κατεβαίνουν εκατομμύρια σε όλη τη χώρα διαδηλώνοντας εναντίον σου επειδή είσαι πρωθυπουργός, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Είτε αποχωρείς επιχειρώντας έστω και ψευδώς να εμφανίσεις ψήγματα αξιοπρέπειας, είτε ακολουθείς το δρόμο της εξευτελιστικής ήττας. Το πρωί της μεγάλης διαμαρτυρίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επέλεξε να προκαλέσει τον κόσμο (και την τύχη του) βγάζοντας μια κατάπτυστη ανακοίνωση. Γι’ αυτό που όλη η χώρα χαρακτηρίζει έγκλημα, για τον πρωθυπουργό έφταιγαν τα ανθρώπινα λάθη, οι συγκυρίες και η μοίρα. Το μόνο μοιραίο θα είναι η πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη προς τον αιώνιο ιστορικό στιγματισμό.
Η πρωθυπουργική αναξιοπρέπεια, στέκεται απέναντι στην αξιοπρέπεια-καθρέφτη των συγγενών των θυμάτων, ως ο αντικατοπτρισμός της μικρότητας. Δεν μπορεί να σταθεί πολιτικά αλλά κυρίως δεν μπορεί να σταθεί ηθικά. Δεν υπάρχουν πλέον ούτε αυτοί που θα τον πιστέψουν, ούτε αυτοί που θα τον δικαιολογήσουν και φυσικά ούτε αυτοί που θα ήθελαν να τον συγχωρήσουν. Ο Μητσοτάκης κινείται προς το τέρμα της διαδρομής την ώρα που στη συλλογική συνείδηση αυτή είναι η διαδρομή απονομής Δικαιοσύνης και τιμωρίας.
Πριν μήνες, σε «νεκρό» πολιτικό χρόνο, ένας υπουργός εκτιμούσε πως οι κυβερνήσεις που δεν έχουν αντίπαλο είναι αυτές που πέφτουν με κρότο. Οι πρωτοφανείς σε μεταπολιτευτικό επίπεδο συγκεντρώσεις με το οριζόντιο αίτημα για δικαιοσύνη μετέτρεψαν τα λόγια αυτά σε οιονεί αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
«Ως εδώ» για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. «Ως εδώ» για την κατασυκοφάντηση των συγγενών που εδώ και δύο χρόνια ζητούν το αυτονόητο. «Ως εδώ» στα εγκλήματα του επιτελικού κράτους. «Ως εδώ» στη ληστεία των εισοδημάτων τους. «Ως εδώ» για την καταδυνάστευση του κράτους δικαίου. «Ως εδώ» για την ηγεσία της δικαιοσύνης που μοιάζει με εκτελεστικό βραχίονα των κυβερνητικών επιδιώξεων.
Ακόμα κι αν ο πρωθυπουργός προσλάβει καλύτερο επικοινωνιολόγο από τον Γκρίνμπεργκ ή τον μεγαλύτερο δεξιοτέχνη στη διαχείριση πολιτικών κρίσεων, το σημείο ισορροπίας μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας έπαψε να υπάρχει. Όποιον αντιπερισπασμό και να επιστρατεύσει το Μέγαρο Μαξίμου, όποια πολιτικά τεχνάσματα κι αν μετέλθει, οι τίτλοι τέλους για την ηγεμονία Μητσοτάκη πέφτουν σε live μετάδοση.
Κι αν το δίλημμα είναι «Μητσοτάκης ή χάος», τότε το «χάος» μοιάζει ελπιδοφόρα προοπτική αν μιλάμε για μια κοινωνία που κατέβασε ρολά και διαδήλωσε ειρηνικά, με μαθητές, φοιτητές και γονείς μαζί με τα παιδιά τους στα καρότσια να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Tags:
ΕΛΛΑΔΑ