Δεν υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείται στα σοβαρά με την πολιτική και να μην γνωρίζει πως γίνονται οι δημοσκοπήσεις, πως επιλέγονται κάθε φορά οι δημοσκόποι και τα ερωτηματολόγια, πως σταθμίζονται τα δείγματα, πως μαγειρεύονται τα αποτελέσματα, ποιοι και γιατί τις παραγγέλνουν και τις πληρώνουν και, εν τέλει, γιατί το βράδυ κάθε εκλογικής αναμέτρησης συνήθως διαψεύδονται. Αρκεί να θυμηθούμε το «επάρατο» εκείνο Δημοψήφισμα του 2015, όπου οι δημοσκόποι κατάφεραν να πείσουν ακόμη και τον Τσίπρα να παίξει τα ρέστα του στο «ΝΑΙ», με αποτέλεσμα να πέσει ξερός από την κρίση πανικού μόλις πληροφορήθηκε το 63,1% του «ΟΧΙ» με το οποίο τον έστειλε αδιάβαστο ο Ελληνικός Λαός.
Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Οικονομολόγος, Διδάκτωρ Οικονομικού Πανεπιστημίου Salerno,
Πρόεδρος ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ
Έτσι, λοιπόν, σήμερα, δεν μπορεί να περάσουν απαρατήρητες οι απανωτές δημοσκοπήσεις που αναπαράγονται καθημερινά, κατά ριπάς, από όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ, τηλεοπτικά και μη. Ιδιαίτερα δε, αφού είναι η πρώτη φορά στην Μεταπολίτευση που σε πολιτικά «αδιάφορο» και «ουδέτερο» χρόνο δημοσιεύονται τόσες πολλές δημοσκοπήσεις, οι οποίες, για πρώτη επίσης φορά στην ελληνική ιστορία των δημοσκοπήσεων, μετράνε σε καθημερινή βάση και, μάλιστα, με καινοτόμες επιστημονικές μεθοδολογίες αστρολόγων, χαρτομάντηδων και καφετζούδων, ανύπαρκτα σήμερα, στον χρόνο των μετρήσεων, πολιτικά κόμματα και κινήματα, συμπεριλαμβανομένου και του κόμματος της Μαρίας Καρυστιανού, παρότι αυτή έχει πλέον κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι δεν προτίθεται να ιδρύσει κανένα κόμμα. Και τι μας νοιάζει εμάς που δεν θέλεις, απαντάνε οι δημοσκόποι. Θες δεν θες, αφού το προϊόν έχει πελάτες, αφού πουλάει και φέρνει φράγκα στα ταμεία μας, στα κανονικά και, ακόμη περισσότερο, στα μαύρα, εμείς θα συνεχίσουμε να σε μετράμε κυρία Μάννα των Τεμπών. Και όχι μόνο θα σε μετράμε, αλλά θα συνεννοηθούμε όλοι μαζί να σε βγάζουμε και πρώτη. Γιατί αυτό είναι το project…
Πράγματι, πίσω από κάθε δημοσκόπηση υπάρχει πάντα ένα project. Να δημιουργηθεί πχ ένα συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα, να γίνει πιστευτή στην κοινή γνώμη ακόμη και η μεγαλύτερη πολιτική απάτη ή/και θεωρία συνωμοσίας (βλέπε μνημόνια, δημοψήφισμα, εμβόλια, πράσινη ανάπτυξη, woke ατζέντα, αντιρωσική υστερία, κλπ), να επηρεαστεί η εκλογική συμπεριφορά και η ψήφος των Πολιτών, να σπρωχτούν μπροστά κάποιοι, να πάνε πίσω ή ακόμη και να χαντακωθούν κάποιοι άλλοι, να εξαφανιστούν από προσώπου πολιτικής γης οι ενοχλητικοί, να βαφτιστούν οι αγράμματοι ως δήθεν άριστοι και, έτσι, ως καταλληλότεροι, οι προδότες ως πατριώτες, οι κλέφτες ως έντιμοι, οι διεφθαρμένοι ως αδέκαστοι, οι ανεπάγγελτοι ως πετυχημένοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες, για να εκβιαστούν οι κυβερνώντες που μοιράζουν τις δουλειές και το κρατικό χρήμα, να εκβιαστούν οι αντιπολιτευόμενοι, άλλοι για να παραμείνουν στην Βουλή μετά τις επόμενες εκλογές και άλλοι για να αναδειχθούν σε δήθεν αξιόπιστους αυριανούς κυβερνητικούς εταίρους και εταίρες, κλπ, κλπ. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι δημοσκόποι κάνουν χρόνια τώρα ταμείο από τους πελάτες που παραγγέλνουν τις στημένες αυτές δημοσκοπήσεις. Και επειδή τα τελευταία χρόνια το ταμείο αυτό μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο και με ρυθμούς πάνω από τον πληθωρισμό, οι μέχρι χθες μεγαλοπελάτες των δημοσκόπων αποφάσισαν κάποια στιγμή να γίνουν τα αφεντικά τους, αγοράζοντας, σχεδόν όλοι, από μια εταιρεία δημοσκοπήσεων. Έτσι, σήμερα, δεν υπάρχει κάποιος καθωσπρέπει όμιλος «εθνικού νταβατζή» που, μαζί με τα ΜΜΕ που ελέγχει, να μην έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον μια ελεγχόμενη, έστω και έμμεσα, εταιρεία δημοσκοπήσεων. Ακόμη και ως υποκρυπτόμενος.
Ποιο μπορεί, λοιπόν, να είναι σήμερα το project των «εθνικών νταβατζήδων» που παραγγέλνουν και πληρώνουν, στις ελεγχόμενες πλέον από τους ίδιους δημοσκοπικές εταιρείες, τις στημένες αυτές δημοσκοπήσεις επί ανύπαρκτων στον χρόνο των μετρήσεων πολιτικών κομμάτων;;;
Το πρώτο μπορεί να είναι αυτό του εκβιασμού στον Μητσοτάκη. Δεν χορτάσαμε με όσα μας έδωσες όλα αυτά τα χρόνια, μπορεί να του λένε. Θέλουμε κι άλλα. Ακόμη περισσότερα. Δεν τον μοιράζεις σωστά και δίκαια τον παρά. Δεν μπορεί ο Χ να παίρνει τα διπλά από τον Ψ και η οικογένεια τα τριπλά από όλους μαζί. Ούτε μπορείς να πίνεις καφέ με τον Ζ που είναι ορκισμένος εχθρός του Χ και του Ψ. Άρα ή επανέρχεσαι στις δικές μας εργοστασιακές ρυθμίσεις ή θα τινάξουμε όλο το σύστημα στον αέρα. Θα βγάλουμε τον κόσμο στους δρόμους, θα τα κάνουμε όλα πουτάνα και θα σε ρίξουμε. Μήπως δεν το κάναμε ξανά το 2008-2009 ;;; Θα σε αλλάξουμε ακόμη και εν πλω, αν χρειαστεί. Υπάρχει δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Τραβάνε δεν τραβάνε τα ψοφίμια, ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελος. Θα δημιουργήσουμε εμείς στο κοινωνικό υποσυνείδητο την ψευδαίσθηση της δήθεν ισχυρής και κυβερνώσας εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης με το τρίδυμο Τσίπρα, Σαμαρά και Καρυστιανού. Και όσο αυτή λέει όχι, τόσο εμείς θα την εμφανίζουμε πρώτη. Ψήφιζε εσύ τροπολογίες βλαμμένε. Τράβα τώρα την 28η Οκτωβρίου, με την Καρυστιανού στο 35% και τον Ρούτσι να σε περιμένει μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, να κάνεις παρέλαση στο Σύνταγμα. Τράβα τώρα να ξηλώσεις τα φαναράκια του ΙΚΕΑ για να στήσεις την εξέδρα. Νύχτα θα φύγεις. Τρέχοντας και παρακαλώντας να μην γίνεις Σαρκοζί. Μόνιμη κάτοικο Αθηνών θα την κάνουμε την Κοβέσι, κλπ… κλπ…
Το δεύτερο project μπορεί να είναι αυτό του εκβιασμού σε Τσίπρα και Σαμαρά. Που μπορεί να είχαν στο μυαλό τους ότι, αυτή την φορά, όπως λέει και ο Πολάκης, θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού πλέον έπαθαν και έμαθαν. Έτσι μπορεί να πίστευαν. Σιγά να μην σας αφήναμε να μάθετε, μπορεί να τους λένε οι «εθνικοί νταβατζήδες» που έχουν αναλάβει εργολαβικά την δεύτερη πολιτική τους ευκαιρία. Θέλετε επιστροφές, rebranding και εκδίκηση;;; Θέλετε ξανά εξουσία και πρωθυπουργιλίκια;;; Θέλετε να διώξετε τον Μητσοτάκη ρε κουφάλες;;; Θα το κάνετε με τους δικούς μας μόνον όρους. Και όσο δεν συμφωνείτε ή έχετε παράλογες απαιτήσεις, θα δείχνουμε πρώτη την Καρυστιανού που δεν θέλει ούτε να κάνει κόμμα. Τόσο πολύ θα σας ξευτελίσουμε. Δυο πρώην πρωθυπουργούς να σας αφήνει τόσο πολύ πίσω μια πρωτοείσακτη στην πολιτική σκηνή παιδίατρος, που ενώ δεν έχει διατελέσει στην ζωή της ούτε δημοτική σύμβουλος, σας γλεντάει για την πλάκα της, δηλώνοντας ότι θα ασχοληθεί με την πολιτική μόνο σε ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα. Ίσως σε μια Προεδρική Δημοκρατία, με την ίδια ως ΠτΔ. Ίσως σε μια Βασιλευομένη Δημοκρατία, με την ίδια σε ρόλο Queen Mary….. Ίσως, επειδή σας έχουμε και τους δυο για πολλά κιλά μαλάκες, καλύτερα να τελειώνετε χθες με τις διαπραγματεύσεις, για να σταματήσουμε να την μετράμε. Γιατί όπως πάει το πράγμα, σε λίγο θα έχουμε πρόβλημα και με το κοντέρ, που θα πρέπει να ξεπεράσει το 50%. Άσε που μπορεί εν τω μεταξύ να ψωνιστεί, να αλλάξει γνώμη και τότε να μην υπάρχει γιατρικό στο κακό που θα μας βρει όλους μαζί.
Και το τρίτο, θα μπορούσε κατά την άποψη του γράφοντος να είναι εύκολα Made in Mitsotakis. Μια χαρά τον βολεύει, άλλωστε, το rebranding Τσίπρα, που επειδή σε όρους αυτοκινητοβιομηχανίας περιορίζεται σε ένα απατηλό face lifting του παλιού μοντέλου, κάνει ακόμη περισσότερες, κυβερνητικά ακατάλληλες και, έτσι, πολιτικά ακίνδυνες τις 50 ξεθωριασμένες και πολιτικά ξενέρωτες αποχρώσεις της ελληνικής αριστεράς, που δεν καβλώνει πλέον ούτε ισοβίτες. Ενώ σε ότι αφορά την κεντροαριστερά, με μπροστάρισα την Άννα Διαμαντοπούλου, είναι τόσο μεγάλη η συνιστώσα Μητσοτάκη μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που δεν χρειάζεται κανέναν rebranded Τσίπρα για να συνεχίσει να υπονομεύει τον Ανδρουλάκη, του οποίου η δημοσκοπική βελόνα θα συνεχίσει να παραμένει κολλημένη όσο το τραγούδι που έχει επιλέξει να λέει δεν έχει ρεφρέν. Γιατί όποιον τραγουδοποιό και να ρωτήσουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ θα τους πει, ότι, σουξέ χωρίς ρεφρέν απλά δεν υπάρχει. Την ίδια ώρα, το under 8% του Σαμαρά είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ο Μητσοτάκης για να παραμείνει στο μονοψήφιο ο πολιτικά επικίνδυνος Βελόπουλος και, έτσι, ενόψει της δημοσκοπικής εξαφάνισης Νατσιού και Λατινοπούλου, να διατηρηθεί η αντιπολιτευτική πολυδιάσπαση και στην δεξιά πολυκατοικία. Με το κερασάκι στην τούρτα να είναι και σε αυτό το project η «δεν θέλω» Καρυστιανού, που κόβει δημοσκοπικά από τους πάντες όλους πλην Μητσοτάκη, προκαλώντας ανεπανόρθωτη πολιτική ζημιά στην Ζωή και τον Βελόπουλο. Δηλαδή στο μόνο ζωντανό και πολιτικά υπαρκτό σήμερα κομμάτι της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.
Μπορεί να υπάρχουν και άλλα project. Ακόμη και αντίπαλα ή/και παράλληλα. Το μόνο, όμως, σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να μην υπάρχει τουλάχιστον ένα. Γιατί όλα αυτά τα δημοσκοπικά θαύματα, ούτε γίνονται, ούτε πληρώνονται από μόνα τους, αφού ο λογαριασμός αυτού του είδους των δημοσκοπήσεων είναι πάντα βαρύς και οι μετρούμενοι πολιτικοί αρχηγοί συστημικοί τζαμπατζήδες, κακοπληρωτές και ταληροφονιάδες. Δηλαδή τζάμπα μάγκες και πολιτικοί προικοθήρες με τα λεφτά των άλλων. Με την Μαρία Καρυστιανού, που θα μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα, όχι μόνο να δηλώνει σχεδόν καθημερινά ότι δεν θέλει, αλλά ακόμη και αν ήθελε, να μην μπορέσει ποτέ, λόγω του χαρακτήρα, της ιδιοσυγκρασίας της, αλλά και του κακού που την βρήκε, να γίνει ούτε η βολικιά μπροστινή, ούτε η χρήσιμη ηλίθια κάποιου «εθνικού νταβατζή» και του δημοσκόπου του.…
www.kinima-ypervasi.gr
Πράγματι, πίσω από κάθε δημοσκόπηση υπάρχει πάντα ένα project. Να δημιουργηθεί πχ ένα συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα, να γίνει πιστευτή στην κοινή γνώμη ακόμη και η μεγαλύτερη πολιτική απάτη ή/και θεωρία συνωμοσίας (βλέπε μνημόνια, δημοψήφισμα, εμβόλια, πράσινη ανάπτυξη, woke ατζέντα, αντιρωσική υστερία, κλπ), να επηρεαστεί η εκλογική συμπεριφορά και η ψήφος των Πολιτών, να σπρωχτούν μπροστά κάποιοι, να πάνε πίσω ή ακόμη και να χαντακωθούν κάποιοι άλλοι, να εξαφανιστούν από προσώπου πολιτικής γης οι ενοχλητικοί, να βαφτιστούν οι αγράμματοι ως δήθεν άριστοι και, έτσι, ως καταλληλότεροι, οι προδότες ως πατριώτες, οι κλέφτες ως έντιμοι, οι διεφθαρμένοι ως αδέκαστοι, οι ανεπάγγελτοι ως πετυχημένοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες, για να εκβιαστούν οι κυβερνώντες που μοιράζουν τις δουλειές και το κρατικό χρήμα, να εκβιαστούν οι αντιπολιτευόμενοι, άλλοι για να παραμείνουν στην Βουλή μετά τις επόμενες εκλογές και άλλοι για να αναδειχθούν σε δήθεν αξιόπιστους αυριανούς κυβερνητικούς εταίρους και εταίρες, κλπ, κλπ. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι δημοσκόποι κάνουν χρόνια τώρα ταμείο από τους πελάτες που παραγγέλνουν τις στημένες αυτές δημοσκοπήσεις. Και επειδή τα τελευταία χρόνια το ταμείο αυτό μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο και με ρυθμούς πάνω από τον πληθωρισμό, οι μέχρι χθες μεγαλοπελάτες των δημοσκόπων αποφάσισαν κάποια στιγμή να γίνουν τα αφεντικά τους, αγοράζοντας, σχεδόν όλοι, από μια εταιρεία δημοσκοπήσεων. Έτσι, σήμερα, δεν υπάρχει κάποιος καθωσπρέπει όμιλος «εθνικού νταβατζή» που, μαζί με τα ΜΜΕ που ελέγχει, να μην έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον μια ελεγχόμενη, έστω και έμμεσα, εταιρεία δημοσκοπήσεων. Ακόμη και ως υποκρυπτόμενος.
Το πρώτο μπορεί να είναι αυτό του εκβιασμού στον Μητσοτάκη. Δεν χορτάσαμε με όσα μας έδωσες όλα αυτά τα χρόνια, μπορεί να του λένε. Θέλουμε κι άλλα. Ακόμη περισσότερα. Δεν τον μοιράζεις σωστά και δίκαια τον παρά. Δεν μπορεί ο Χ να παίρνει τα διπλά από τον Ψ και η οικογένεια τα τριπλά από όλους μαζί. Ούτε μπορείς να πίνεις καφέ με τον Ζ που είναι ορκισμένος εχθρός του Χ και του Ψ. Άρα ή επανέρχεσαι στις δικές μας εργοστασιακές ρυθμίσεις ή θα τινάξουμε όλο το σύστημα στον αέρα. Θα βγάλουμε τον κόσμο στους δρόμους, θα τα κάνουμε όλα πουτάνα και θα σε ρίξουμε. Μήπως δεν το κάναμε ξανά το 2008-2009 ;;; Θα σε αλλάξουμε ακόμη και εν πλω, αν χρειαστεί. Υπάρχει δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Τραβάνε δεν τραβάνε τα ψοφίμια, ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελος. Θα δημιουργήσουμε εμείς στο κοινωνικό υποσυνείδητο την ψευδαίσθηση της δήθεν ισχυρής και κυβερνώσας εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης με το τρίδυμο Τσίπρα, Σαμαρά και Καρυστιανού. Και όσο αυτή λέει όχι, τόσο εμείς θα την εμφανίζουμε πρώτη. Ψήφιζε εσύ τροπολογίες βλαμμένε. Τράβα τώρα την 28η Οκτωβρίου, με την Καρυστιανού στο 35% και τον Ρούτσι να σε περιμένει μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, να κάνεις παρέλαση στο Σύνταγμα. Τράβα τώρα να ξηλώσεις τα φαναράκια του ΙΚΕΑ για να στήσεις την εξέδρα. Νύχτα θα φύγεις. Τρέχοντας και παρακαλώντας να μην γίνεις Σαρκοζί. Μόνιμη κάτοικο Αθηνών θα την κάνουμε την Κοβέσι, κλπ… κλπ…
Το δεύτερο project μπορεί να είναι αυτό του εκβιασμού σε Τσίπρα και Σαμαρά. Που μπορεί να είχαν στο μυαλό τους ότι, αυτή την φορά, όπως λέει και ο Πολάκης, θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού πλέον έπαθαν και έμαθαν. Έτσι μπορεί να πίστευαν. Σιγά να μην σας αφήναμε να μάθετε, μπορεί να τους λένε οι «εθνικοί νταβατζήδες» που έχουν αναλάβει εργολαβικά την δεύτερη πολιτική τους ευκαιρία. Θέλετε επιστροφές, rebranding και εκδίκηση;;; Θέλετε ξανά εξουσία και πρωθυπουργιλίκια;;; Θέλετε να διώξετε τον Μητσοτάκη ρε κουφάλες;;; Θα το κάνετε με τους δικούς μας μόνον όρους. Και όσο δεν συμφωνείτε ή έχετε παράλογες απαιτήσεις, θα δείχνουμε πρώτη την Καρυστιανού που δεν θέλει ούτε να κάνει κόμμα. Τόσο πολύ θα σας ξευτελίσουμε. Δυο πρώην πρωθυπουργούς να σας αφήνει τόσο πολύ πίσω μια πρωτοείσακτη στην πολιτική σκηνή παιδίατρος, που ενώ δεν έχει διατελέσει στην ζωή της ούτε δημοτική σύμβουλος, σας γλεντάει για την πλάκα της, δηλώνοντας ότι θα ασχοληθεί με την πολιτική μόνο σε ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα. Ίσως σε μια Προεδρική Δημοκρατία, με την ίδια ως ΠτΔ. Ίσως σε μια Βασιλευομένη Δημοκρατία, με την ίδια σε ρόλο Queen Mary….. Ίσως, επειδή σας έχουμε και τους δυο για πολλά κιλά μαλάκες, καλύτερα να τελειώνετε χθες με τις διαπραγματεύσεις, για να σταματήσουμε να την μετράμε. Γιατί όπως πάει το πράγμα, σε λίγο θα έχουμε πρόβλημα και με το κοντέρ, που θα πρέπει να ξεπεράσει το 50%. Άσε που μπορεί εν τω μεταξύ να ψωνιστεί, να αλλάξει γνώμη και τότε να μην υπάρχει γιατρικό στο κακό που θα μας βρει όλους μαζί.
Και το τρίτο, θα μπορούσε κατά την άποψη του γράφοντος να είναι εύκολα Made in Mitsotakis. Μια χαρά τον βολεύει, άλλωστε, το rebranding Τσίπρα, που επειδή σε όρους αυτοκινητοβιομηχανίας περιορίζεται σε ένα απατηλό face lifting του παλιού μοντέλου, κάνει ακόμη περισσότερες, κυβερνητικά ακατάλληλες και, έτσι, πολιτικά ακίνδυνες τις 50 ξεθωριασμένες και πολιτικά ξενέρωτες αποχρώσεις της ελληνικής αριστεράς, που δεν καβλώνει πλέον ούτε ισοβίτες. Ενώ σε ότι αφορά την κεντροαριστερά, με μπροστάρισα την Άννα Διαμαντοπούλου, είναι τόσο μεγάλη η συνιστώσα Μητσοτάκη μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που δεν χρειάζεται κανέναν rebranded Τσίπρα για να συνεχίσει να υπονομεύει τον Ανδρουλάκη, του οποίου η δημοσκοπική βελόνα θα συνεχίσει να παραμένει κολλημένη όσο το τραγούδι που έχει επιλέξει να λέει δεν έχει ρεφρέν. Γιατί όποιον τραγουδοποιό και να ρωτήσουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ θα τους πει, ότι, σουξέ χωρίς ρεφρέν απλά δεν υπάρχει. Την ίδια ώρα, το under 8% του Σαμαρά είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ο Μητσοτάκης για να παραμείνει στο μονοψήφιο ο πολιτικά επικίνδυνος Βελόπουλος και, έτσι, ενόψει της δημοσκοπικής εξαφάνισης Νατσιού και Λατινοπούλου, να διατηρηθεί η αντιπολιτευτική πολυδιάσπαση και στην δεξιά πολυκατοικία. Με το κερασάκι στην τούρτα να είναι και σε αυτό το project η «δεν θέλω» Καρυστιανού, που κόβει δημοσκοπικά από τους πάντες όλους πλην Μητσοτάκη, προκαλώντας ανεπανόρθωτη πολιτική ζημιά στην Ζωή και τον Βελόπουλο. Δηλαδή στο μόνο ζωντανό και πολιτικά υπαρκτό σήμερα κομμάτι της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.
Μπορεί να υπάρχουν και άλλα project. Ακόμη και αντίπαλα ή/και παράλληλα. Το μόνο, όμως, σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να μην υπάρχει τουλάχιστον ένα. Γιατί όλα αυτά τα δημοσκοπικά θαύματα, ούτε γίνονται, ούτε πληρώνονται από μόνα τους, αφού ο λογαριασμός αυτού του είδους των δημοσκοπήσεων είναι πάντα βαρύς και οι μετρούμενοι πολιτικοί αρχηγοί συστημικοί τζαμπατζήδες, κακοπληρωτές και ταληροφονιάδες. Δηλαδή τζάμπα μάγκες και πολιτικοί προικοθήρες με τα λεφτά των άλλων. Με την Μαρία Καρυστιανού, που θα μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα, όχι μόνο να δηλώνει σχεδόν καθημερινά ότι δεν θέλει, αλλά ακόμη και αν ήθελε, να μην μπορέσει ποτέ, λόγω του χαρακτήρα, της ιδιοσυγκρασίας της, αλλά και του κακού που την βρήκε, να γίνει ούτε η βολικιά μπροστινή, ούτε η χρήσιμη ηλίθια κάποιου «εθνικού νταβατζή» και του δημοσκόπου του.…
Tags:
ΕΛΛΑΔΑ