Oι άνθρωποι, καθ’όλη την ιστορία του είδους μας αναζητούσαμε, προκλήσεις. Προκλήσεις μεγαλύτερες ή μικρότερες απο αυτές που ορίζει το ανθρώπινο όριο… Μία από αυτές λοιπόν ήταν και η δίψα μας να κατακτήσουμε κάθε βουνό, μικρό ή μεγάλο, απροσπέλαστο ή σχετικά προσβάσιμο. Το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω είναι πως κάθε ανάβαση αποτελεί μία μορφή διαλλογισμού αλλά και μια μικρογραφία της ίδιας της ζωης.
Ας αποσυμβολίσουμε λοιπόν τα στάδια
Για να ξεκινήσεις μία ανάβαση πρέπει πρώτα να οργανωθείς και να προετοιμαστείς. Ψυχικά καί σωματικά. Και αφού λύσεις αυτό πρέπει να ετοιμάσεις σχολαστικά τον εξοπλισμό σου ο οποίος ενδέχεται να χρειαστεί. Έτσι και στην ζωή. Πρέπει να οργανώνουμε τη ζωή μας ανάλογα με τον στόχο που έχουμε θέσει. Ένας στόχος χωρίς την απαιτούμενη προετοιμασία είναι ένας αν όχι ανέφικτος στόχος, τουλαχιστον δύσκολος.
Αν με ρωτούσατε τι χρειάζεται για να ανέβει κάποιος σε μία κορυφή ενός βουνού θα σας απαντούσα με μία λέξη: »Επιμονή». Βήμα-βήμα, αργά και σταθερά να πορεύεσαι προς τον στόχο σου σαν σχολαστικός πεζοπόρος της ζωής. Να δείχνεις έναν εσωτερικό και ήρεμο ζήλο για να πετύχεις όλα αυτά που σου φάνταζαν ακατόρθωτα.
Σε κάθε ανάβαση προτιμώ την παρέα κάποιου φίλου για να ζήσουμε μαζί το ταξίδι. »Η ευτυχία είναι αληθινή μόνο όταν μοιράζεται» κατέληξε να γράψει πάνω σε ένα ξύλο με τον σουγιά του λίγο πριν πεθάνει μόνος ο Mc Candless, ένας νεαρός φυσιολάτρης που απομονώθηκε στην περιοχή της Αλάσκας θεωρώντας πως η ευτυχία είναι συνώνυμο της μοναξιάς. «Αν δε μπορέσω να σε κάνω να το δεις και να το ζήσεις μαζί μου είναι σαν να μην το έχω κάνει», θα συμπληρώσει πολυ σωστά ο Ρίτσος. Να βρεις λοιπόν συνοδοιπόρους και στη ζωή σου. Μπορεί να θέλετε να ανεβείτε στην »κορυφή» για διαφορετικούς λόγους, αυτό όμως δε σας αποτρέπει να μοιραστείτε μαζί το περιπετειώδες ταξίδι της ζωής.
Να ρισκάρεις. Και ασφαλές ρίσκο δεν υπάρχει. Δε θα ξεχάσω ποτέ το ρίσκο που πήραμε να ανεβούμε μαζί με τον φίλο μου τον Γιώργο στο Οροπέδιο του Ολύμπου μία ομιχλώδη μέρα με αποτέλεσμα να κάνουμε κύκλους σε ένα σημείο ενώ το κρύο άρχιζε σιγά σιγά να γίνεται ανυπόφορο. Ένα ρίσκο στο βουνό μπορεί να σε φέρει σε μία πολύ άβολη θέση και να αναθεωρήσεις πολλά. Ωστόσο αν δεν είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις για το ασυνήθιστο, θα πρέπει να συμβιβαστείς με το συνηθισμένο.
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή που πρέπει να πάρουμε μία απόφαση και να ρισκάρουμε. Και αν σου βγει σε λάθος δε πειράζει. Κάτι είχε να σου δώσει και αυτό. Αν κάτι με άλλαξε είναι τα ρίσκα που πήρα και με κάνανε πιο υπεύθυνο. »Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος» γράφει ο Καζαντζάκης. Και στο βουνό αλλά και στη ζωή θα πω εγώ.
Γειά σας.. Προφανώς και δεν είμαι ο Jack Sparrow, Ούτε πειρατές απο την Καραβαϊκή.! Είμαστε μία ομάδα ανθρώπων που στόχος μας είναι η ενημέρωση, ο διάλογος, αλλά και η αντιπαράθεση. Και όλα αυτά μέσα απο μία εθελοντική προσπάθεια που πρώτο της μέλημα η ενημέρωση. Γίνε εσύ ο ρεπόρτερ. Στείλε το συνημμένο αρχείο στην παρακάτω διεύθυνση και σύντομα θα αναρτηθεί:loutraki.polites@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε αφήστε το σχόλιό σας...
Tο loutrakiodusseas.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.