της.
Στη συνέχεια δε ''συμβουλεύει'' αυτούς που αποπειρώνται να αποτρέψουν την βαρβαρότητα να είναι πιο προσεκτικοί και να αναλώνονται μόνο σε περιπτώσεις ''πραγματικά αναξιοπαθούντων''.
Δεν αναρωτιέται βέβαια πως μια οικογένεια που το μόνο της εναπομείναν περιουσιακό στοιχείο είναι ακίνητο αξίας 50χιλευρω ''κατόρθωσε'' να δημιουργήσει τόσα χρέη απέναντι σε τράπεζες και εταιρείες καυσίμων σε βάθος χρόνου χωρίς αυτές να έχουν κάποια έστω ευθύνη.
Προσπαθώντας να κατανοήσουμε την συλλογιστική αυτή, αντιγράφουμε τον Άγγελο Τερζάκη :''Ο Σάιλοκ είναι ένα ολάκερο ψυχικό τοπίο. Το κύριο γνώρισμά του δεν είναι η φιλαργυρία αλλά η μνήμη. Για χάρη αυτής της μνήμης θα γίνει απάνθρωπος.'' Δεν παραγνωρίζουμε βέβαια ότι ''το κωμικό και το δραματικό συνυπάρχουν ή αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο στον
Έμπορο της Βενετίας'', σύμφωνα με τον Σπύρο Ευαγγελάτο.
Το ότι η όλη μυθοπλασία του Σαίξπηρ περιστρέφεται γύρω από την άχρηστη για τον δανειστή σάρκα του Αντόνιο ελάχιστα προβληματίζει τον συντάκτη της συγκεκριμένης ανάρτησης που αναφανδόν τάσσεται υπέρ των ...κατάφωρα κατακρεουργημένων τραπεζών και μεγάλων εταιρειών. Μάλλον το δίκαιο έχει και ποσοτική διάσταση που καθορίζει και το κατά πόσο συμβαδίζει με την ηθική, σύμφωνα με τον συντάκτη πάντα.
Να υποθέσουμε ότι ενστερνίζεται την ''Προτεσταντική Ηθική'' που ευαγγελίζεται ο Μαξ Βέμπερ ισχυριζόμενος ότι ο ''καπιταλισμός είναι παιδί του ασκητικού χριστιανικού πνεύματος''; Του υπενθυμίζουμε ότι στην δικαστική αίθουσα που διεξήχθη ο εκπλειστηριασμός η εικόνα του Ιησού Χριστού,στον τοίχο πίσω από την πλάτη της συμβολαιογράφου ήταν ανατολικής-ορθόδοξης μορφολογίας. Προφανώς ο ''άνθρωπος της νέας εποχής'' είναι εδώ και είναι δίπλα μας. Το τραγικό είναι ότι οι ''μνήμες'' του Σάιλοκ δεν είναι δικές του. Το τραγικότερο ότι η παντελής έλλειψη κρίσης είναι αποκλειστικά δική του σε βαθμό που αδυνατεί και να την ενεχυριάσει ακόμα.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΛΑΕ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ