Ο Γ. Ψυχογιός κλείνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε στους συναδέλφους του βουλευτές λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είμαι περήφανος για αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί απαρτίζεται από ανθρώπους, οι οποίοι και σε νομικό και σε πολιτικό και σε κινηματικό επίπεδο έχουν μια τεράστια διαδρομή. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί και το επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε τη μάχη για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».
Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:
«Κύριε Υπουργέ, κύριοι της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, βρισκόμαστε μπροστά στη συζήτηση και ψήφιση των σχεδίων νόμων για τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και τον Ποινικό Κώδικα για να εναρμονίσουμε την ελληνική έννομη τάξη, η οποία πάντοτε ήταν σ’ ένα πολύ προοδευτικό και πολύ προχωρημένο επίπεδο σ’ αυτά τα θέματα, αλλά να την εναρμονίσουμε και να την εκσυγχρονίσουμε ακόμα περισσότερο στη βάση της διεθνούς και ευρωπαϊκής έννομης τάξης.
Εδώ θέλω να σχολιάσω πολύ γρήγορα τα λεχθέντα από τον κ. Λοβέρδο, τα οποία νομίζω ότι δεν τιμούν την Αίθουσα αυτή, διότι πρέπει να σεβόμαστε πολύ περισσότερο αυτόν τον ιερό χώρο και τους συναδέλφους μας και -δεύτερον- να πω ότι η στάση της Αντιπολίτευσης υπηρετεί εξόφθαλμα μια σκοπιμότητα απέναντι στη νομιμότητα.
Ξεκινώντας, λοιπόν, από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας -αναφέρθηκαν ενδελεχώς από τους εισηγητές μας οι επιμέρους διατάξεις- θέλω να σταθώ στους νέους θεσμούς ποινικής διαπραγμάτευσης, της ποινικής διαταγής και της ποινικής συνδιαλλαγής, που πραγματικά είναι πρωτοποριακοί και θα συμβάλουν στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και βέβαια στη συστηματοποίηση των μέτρων που αφορούν ανήλικους παραβάτες, εξασφαλίζοντάς τους ειδική μεταχείριση.
Για τον Ποινικό Κώδικα νομίζω ότι ο εκσυγχρονισμός του συστήματος των ποινικών κυρώσεων -ένα πάγιο αίτημα δεκαετιών από όλες τις πλευρές- και η αντιμετώπιση ζητημάτων που επηρεάζονται από την πρόοδο της τεχνολογίας και τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, είναι πάρα πολύ σημαντικά θέματα.
Επίσης, μεταξύ άλλων θέλω να πω ότι σε περιπτώσεις που περιουσιακά ή υπηρεσιακά κακουργήματα στρέφονται κατά του ελληνικού δημοσίου, προβλέπονται πλέον βαρύτερες ποινές. Έτσι, σε συνδυασμό με την επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής από τα δεκαπέντε στα είκοσι χρόνια, εξασφαλίζεται η προστασία της δημόσιας περιουσίας και καθίσταται περιττός ο ν. 1608/1950, ο οποίος καταργείται, για να μην έχουμε και αυτά τα φαινόμενα που είδαμε με τις καθαρίστριες, οι οποίες τιμωρήθηκαν εξοντωτικά και παράλογα με βάση το πλαίσιο αυτό.
Ακόμη, προβλέπονται διαδικασίες δήμευσης και αποκατάστασης της οικονομικής ζημίας. Αναβιβάζεται η προσφορά κοινωφελούς εργασίας σε κύρια ποινή πλέον και όχι σε μια προϋπόθεση για τη μείωση της ποινής. Καταργείται η μετατροπή της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική, προκειμένου να μην έχουμε όλα αυτά τα φαινόμενα της εξαγοράς των ποινών και εν τέλει να μην είναι εκτιτέες και βέβαια καταργούνται διατάξεις αναχρονιστικού χαρακτήρα, όπως το αξιόποινο της απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων.
Συνεχίζοντας θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάποιες διορθώσεις οι οποίες έγιναν και έχουν να κάνουν με όλη αυτή τη διαβούλευση που έγινε το προηγούμενο διάστημα. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι υπήρχε μια αλληλεπίδραση. Είχαμε τα αυτιά μας ανοιχτά στην κοινωνία, στους φορείς και τα πολιτικά κόμματα όπου παραμένει το ρατσιστικό έγκλημα. Είναι μία διάταξη πολύ σημαντική που δείχνει την ειδική απαξία απέναντι στο έννομο αγαθό και συνιστά επιβαρυντική περίσταση για το ρατσιστικό κίνητρο, σε ένα έγκλημα για το οποίο πολύ πρόσφατα, μάλιστα, είδαμε μια σχετική απόφαση από το Εφετείο Αθηνών.
Επίσης, στα θέματα του βιασμού, που πολλάκις συζητήθηκαν, νομίζω ότι και με τις βελτιωτικές αλλαγές που ανήγγειλε ο Υπουργός αντιμετωπίζεται επαρκώς και τιμωρείται επαρκώς με βάση και τα αιτήματα που έχουν προβληθεί.
Θα ήθελα, όμως, σ’ αυτό το σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναφερθώ αναδρομικά στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης -από το 2015 και μετά- που έφερε πολλά νομοσχέδια, τα οποία μας τίμησαν ιδιαίτερα, έφεραν τη χώρα σε ένα ανώτερο επίπεδο πολιτιστικά και πολιτικά και που εμείς που την εκπροσωπούμε στους διεθνείς οργανισμούς, βλέπαμε ανάγλυφα ότι η εικόνα μας και η παρουσία μας ήταν σαφώς καλύτερη. Αναφέρομαι στην κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’ όπου η αντιπολίτευση και κυρίως η Νέα Δημοκρατία θέλει να επαναφέρει, βάζοντας τη φυλακή μέσα στη φυλακή, αποκλείοντας, δηλαδή, κάθε δικαίωμα από τη στιγμή που κάποιος κλείνεται στη φυλακή. Διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το μόνο που στερείται κάποιος όταν φυλακίζεται, είναι η ελευθερία του. Οι φυλακές τύπου Γ’ διογκώνουν το έγκλημα, γιατί δημιουργούν ωρολογιακές βόμβες μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα.
Εν συνεχεία, έχουμε αναβάθμιση των υποδομών σε πολλά σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας μέσα από σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, μέσα από τις αγροτικές φυλακές μέσα από τις γυναικείες φυλακές.
Άλλες κινήσεις από συναρμόδια Υπουργεία είχαν να κάνουν αμιγώς με τον τομέα των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, είτε των ατομικών είτε των κοινωνικών, επειδή γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια καθολικότητα στην αντιμετώπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εμείς, λοιπόν, προσπαθήσαμε να μην αφήσουμε το ένα και να καταργήσουμε το άλλο. Να λειτουργήσουν ενιαία, στη λογική της καθολικότητας των δικαιωμάτων.
Σε αυτή, λοιπόν, τη λογική και απ’ αυτή την άποψη, φέραμε το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των παιδιών δεύτερης γενιάς τα οποία φοίτησαν ή γεννήθηκαν στη χώρα αυτή και που μέχρι τώρα δεν είχαν το δικαίωμα να λάβουν την ελληνική υπηκοότητα.
Εν συνεχεία, φέραμε το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο διευρύναμε για όλα τα ζευγάρια, χωρίς διακρίσεις.
Φέραμε την κατάργηση της υποχρεωτικότητας της Σαρία που ήταν σταθερό και πάγιο ζήτημα, το οποίο απασχολούσε και το Συμβούλιο της Ευρώπης, από το οποίο πιεζόμασταν να το κάνουμε. Το νομοθετήσαμε, λοιπόν, και αυτό.
Φέραμε την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Είμαστε από τους τελευταίους που φέραμε για κύρωση ένα τέτοιο νομοθέτημα, βάζοντας και τις αντίστοιχες δομές και χρηματοδοτήσεις για να εφαρμοστεί στην πράξη.
Φέραμε το νέο σύστημα αναδοχής και τεκνοθεσίας που επί δεκαετίες περίμενε η ελληνική κοινωνία.
Και, βέβαια, η Ελλάδα δίνει σήμερα μάχη στο προσφυγικό και το μεταναστευτικό σε μια αντίρροπη πορεία από την υπόλοιπη Ευρώπη, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Συνθήκης της Γενεύης. Πρέπει να συνεχίσουμε και να αγωνιστούμε για να επηρεάσουμε κι όλες τις άλλες χώρες να εφαρμόσουν τις αποφάσεις.
Αναφέρθηκα ενδεικτικά σε κάποια απ’ αυτά που έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια, τα οποία, νομίζω, έφεραν και στο κομμάτι των δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου μια επανάσταση σε σχέση με αυτά που είχαμε να δούμε για δεκαετίες.
Κλείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λέγοντας ότι γι’ αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εγώ είμαι περήφανος, γιατί απαρτίζεται από ανθρώπους οι οποίοι και σε νομικό και σε πολιτικό και σε κινηματικό επίπεδο έχουν μια τεράστια διαδρομή. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί και το επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε τη μάχη για «έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων». Ευχαριστώ».