Με αφορμή τις κινήσεις που γίνονται για επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού η επιστημονική ομάδα Mediziner und Wissenschaftler für Gesundheit, Freiheit und Demokratie απέστειλε ανοιχτή επιστολή προς τον γερμανικό λαό, προς όλους τους πολιτικούς και διοικητικούς ιθύνοντες της δικαστικής, εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας σε ομοσπονδιακό, πολιτειακό και τοπικό επίπεδο.
Γράφουν λοιπόν οι κορυφαίοι επιστήμονες (όλα τα ονόματα στο τέλος του κειμένου) μεταξύ των οποίων και ο πολύς γνωστός στο ελληνικό κοινό, Δρ.Σουκάριτ Μπάγκντι.
Αγαπητοί,
εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, ως γιατροί και επιστήμονες εξετάζουμε εντατικά και κριτικά τις διάφορες πτυχές της “Πανδημίας Corona”. Έχουμε καταλήξει στο ακλόνητο συμπέρασμα ότι οι τρέχουσες πολιτικές στρατηγικές πρόληψης και ανοσοποίησης επιφέρουν περισσότερες ανεπιθύμητες και επιβλαβείς παρενέργειες από ό,τι οφέλη, δεν είναι καθόλου χωρίς εναλλακτικές λύσεις και χρειάζονται επειγόντως μια θεμελιώδη αλλαγή αντιλήψεων και τις ευρύτερες δυνατές επιστημονικά τεκμηριωμένες συζητήσεις.
Οι άνθρωποι είναι προικισμένοι από τη φύση με μια πολύ αποτελεσματική άμυνα κατά των λοιμώξεων από βακτήρια ή ιούς.
Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η τρέχουσα στρατηγική, η οποία βασίζεται αποκλειστικά στην αποφυγή επαφών, στις μαζικές δοκιμές και στις εμβολιαστικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας, είναι αναποτελεσματική, δυσανάλογη και ιατρικά πολύ επικίνδυνη.
Τασσόμαστε υπέρ της επανεξέτασης αυτής της πολιτικής σε έναν ευρύ κοινωνικό διάλογο, επιτρέποντας και δοκιμάζοντας εναλλακτικές λύσεις.
Ό,τι δεν βασίζεται σε αποδείξεις δεν μπορεί να είναι χωρίς εναλλακτικές λύσεις. Τα μέτρα που σπέρνουν φόβο και πανικό αντενδείκνυνται και αυξάνουν τη βλάβη για τα άτομα και τον πληθυσμό στο σύνολό του.
Με μια αβέβαιη βάση αποδείξεων, η κοινωνική συνοχή και η λογική, συνετή και ειλικρινής επικοινωνία αποτελούν τη βάση για αποτελεσματική δράση..
Όλες οι προτεινόμενες λύσεις μας βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία και μπορούν να συμβάλουν σε μια πολύ βραχυπρόθεσμη και οικονομικά αποδοτική έξοδο από την “Κρίση Corona” σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Για να διευκολύνουμε την ανάγνωση του κειμένου, παρουσιάζουμε μια σύντομη έκδοση και παρέχουμε λεπτομερή επιχειρήματα, δεδομένα και αιτιολογήσεις στη μακροσκελή έκδοση.
1η Απαίτηση: Άμεση παύση των εμβολιασμών COVID και ιδίως της υποχρεωτικότητα εμβολιασμού κατά της COVID.
Η κατάσταση των δεδομένων απαιτεί να σταματήσει αμέσως η χρήση αυτών των περιττών και επιζήμιων για την υγεία πειραμάτων γενετικής ανοσοποίησης.
Ο πειραματικός λεγόμενος “εμβολιασμός”, ιδίως των παιδιών, με τα τέσσερα “εμβόλια” COVID που περιγράφονται παραπάνω, τα οποία έχουν εγκριθεί μόνο σε περιορισμένο βαθμό μέχρι στιγμής, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα, καθώς είναι εντελώς άσκοπος και επικίνδυνος.
2η Απαίτηση: Τερματισμός όλων των μη τεκμηριωμένων μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων (NPIs) όπως lockdown, κλείσιμο σχολείων, υποχρεωτική χρήση μασκών σε δημόσιους χώρους, απομόνωση, καραντίνα, ανίχνευση επαφών, κανόνες “κοινωνικών” αποστάσεων, καθώς και τα RT-PCR και τις ταχείες εξετάσεις αντιγόνου σε άτομα χωρίς συμπτώματα της νόσου, και άμεσο άνοιγμα αθλητικών χώρων, εστιατορίων, εκκλησιών και πολιτιστικών ιδρυμάτων σε όλους χωρίς όρους πρόσβασης.
Πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις (ΜΦΠ) δεν συμβάλλουν στην πρόληψη θανάτων και σοβαρών περιπτώσεων ασθένειας- ο “δείκτης αυστηρότητας”, δηλαδή το σύνολο όλων των παρεμβάσεων ενός κράτους σε μια ορισμένη χρονική περίοδο, δεν συσχετίζεται ούτε με τις περιπτώσεις Covid-19 ούτε με τους θανάτους.
Αντ’ αυτού, θα πρέπει να αρκεί μια έκκληση στην κοινή λογική και τη λογική για την τήρηση των δοκιμασμένων κανόνων υγιεινής, όπως ο να μην βήχουμε ή φτερνιζόμαστε πάνω στους άλλους, η παραμονή στο σπίτι όταν ήμαστε άρρωστοι κλπ.
Η προληπτική δημόσια υγειονομική περίθαλψη που επιτρέπει στους αρρώστους να μένουν στο σπίτι είναι περισσότερο αποτελεσματική από όλες τις εκστρατείες εμβολιασμού.
Οι χώροι πολιτισμού, φιλοξενίας και αθλητισμού και οι εκκλησίες αποτελούν σημαντικούς χώρους κοινωνικής συνάντησης.
Εκπληρώνουν βασικές ανάγκες για κοινωνικότητα και κοινωνική συμμετοχή, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν κεντρικό στοιχείο του σύνθετου ιστού της ανθρώπινης ανθεκτικότητας και ανοσίας.
Το κλείσιμο αυτών των εγκαταστάσεων ή ο περιορισμός της πρόσβασης σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες σύμφωνα με ένα πολύ αμφίβολο πρότυπο που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αντικειμενικά πρέπει να σταματήσει.
3η Απαίτηση: Η διαχείριση της πανδημίας πρέπει να ελέγχεται με βάση τη λογική, την επιστήμη και τα στοιχεία, μεταξύ άλλων μέσω της σωστής εξέτασης των πραγματικά ασθενών και της σωστής καταγραφής της κατάστασης της επιδημίας. Δεδομένου ότι αυτό παραμελείται εδώ και δύο χρόνια, απαιτούμε την παραίτηση των προηγούμενων συμβούλων εμπειρογνωμόνων.
Από ιατρικής άποψης, η εξέταση για ιούς του αναπνευστικού έχει νόημα μόνο εάν υπάρχουν θεραπευτικές συνέπειες, συνήθως μόνο σε βαριά πάσχοντες νοσηλευόμενους ασθενείς με ειδική ανάγκη θεραπείας (κατά των ιών), σε ασθενείς στο πλαίσιο του συστήματος επιτήρησης των λοιμώξεων του αναπνευστικού και σε μέλη μιας επιδημιολογικής ομάδας μελέτης που δεν υπάρχει ακόμη.
Κατά τη διενέργεια των εξετάσεων, θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη η διαφορική διάγνωση ασθενειών που προκαλούνται από άλλους ιούς του αναπνευστικού συστήματος.
Δεν πρέπει να αναφέρονται ως θετικές δοκιμές RT-qPCR με τιμές Ct άνω του 25. Επιπλέον, θα πρέπει να διενεργούνται μόνο δοκιμές RT-qPCR για τουλάχιστον τρία γονίδια και η διάγνωση του COVID-19 θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο αφού ο γιατρός εξετάσει το ιστορικό, τα συμπτώματα και τα κλινικά ευρήματα του ασθενούς.
Θα πρέπει πάντα να δηµιουργείται µια οµάδα µελέτης αντιπροσωπευτική του πληθυσµού. Αυτό θα πρέπει να παρέχει μια διαχρονική καταγραφή και επιτήρηση οποιασδήποτε επιδημίας εθνικής εμβέλειας του SARS-CoV-2, καταγράφοντας τη συχνότητα εμφάνισης, τον επιπολασμό, τη σοβαρότητα της νόσου και την κατάσταση ανοσίας (εξετάσεις για αντισώματα και ανοσία Τ-κυττάρων).
Δεδομένου ότι αυτό δεν έχει γίνει μετά από δύο και πλέον έτη, οι υπάρχοντες εμπειρογνώμονες θα πρέπει να αντικατασταθούν από μια διεπιστημονική συμβουλευτική ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων.
4η Απαίτηση: Δημιουργία εύκολα εφαρμόσιμων εννοιών για την πρόληψη και την έγκαιρη θεραπεία του COVID-19, καθώς και για την ενδονοσοκομειακή και, εάν είναι απαραίτητο, εντατική θεραπεία των σοβαρών περιστατικών της νόσου.
Υπάρχει αποτελεσματική προφύλαξη κατά του COVID-19 και άλλων μολυσματικών ασθενειών, όπως για παράδειγμα ο υγιεινός τρόπος ζωής, οι πολλές κοινωνικές επαφές και η βιταμίνη D3.
Από τη συμπληρωματική ιατρική, τη φυσιοπαθητική και την παραδοσιακή ιατρική είναι γνωστά πολυάριθμα φυτά και μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία τόσο στην πρόληψη όσο και στην πρώιμη θεραπεία.
Επιπλέον, υπάρχει αποτελεσματική συμβατική θεραπεία για το COVID-19, για παράδειγμα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιισταμινικά, τοπικά ή συστηματικά κορτικοστεροειδή, υδροξυχλωροκίνη, ιβερμεκτίνη, μονοκλωνικά αντισώματα και αντιπηκτικά.
Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο καλά ανεκτά, αποτελεσματικά αντιιικά φάρμακα. Παρουσιάζουμε αποδεδειγμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα στη συνημμένη επιστολή αιτιολογίας μας.
5η Απαίτηση: Η κυριαρχία μιας και μόνο λογικής, δηλαδή της ιολογικής λογικής, πρέπει να τερματιστεί. Πρέπει να συμπεριληφθούν και άλλες πτυχές, όπως οικονομικές, κοινωνικές, ψυχολογικές, εκπαιδευτικές και ορθολογικές ιατρικές εκτιμήσεις.
Η κυριαρχία μιας μόνο οπτικής γωνίας στην αντιμετώπιση ενός πολύπλοκου προβλήματος είναι πάντα ανεπαρκής. Ενώ η εξέταση μιας πανδημίας από ιολογική άποψη είναι χρήσιμη σε μεμονωμένες περιπτώσεις, άλλες πτυχές δεν πρέπει απλώς να αγνοούνται.
Απαιτούμε να συμπεριληφθούν γιατροί από ειδικότητες που βρίσκονται κοντά στον ασθενή (π.χ. παιδίατροι, παιδοψυχολόγοι, παθολόγοι, πνευμονολόγοι), καθώς και γιατροί που έχουν μια συνολική ιατρική άποψη των γεγονότων της νόσου και είναι απαραίτητοι, για παράδειγμα, για την αποσαφήνιση των παρενεργειών του εμβολιασμού και τη διερεύνηση των αιτιών θανάτου (παθολόγοι, ιατροδικαστές).
Η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή των φαρμακευτικών εταιρειών έχει οδηγήσει σε εξαρτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής της “στρατηγικής Corona”, και σε τεράστια αύξηση του κόστους στον ιατρικό τομέα, χωρίς όμως ταυτόχρονη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης.
Είναι καιρός να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα που θα συμβάλλουν τόσο στην απελευθέρωση από αυτές τις εξαρτήσεις όσο και στην επιθυμητή βελτίωση της δημόσιας υγείας, καθώς και στη μείωση του κόστους στον ιατρικό τομέα.
Ένας λειτουργικός κοινωνικός ιστός περιλαμβάνει επίσης οικονομικές, ψυχολογικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές και ιατρικές ανησυχίες άλλων ειδών.
Ο σημερινός πολιτικός χειρισμός της κρίσης Corona υποτάσσει όλες αυτές τις πτυχές στη ιολογική λογική. Θεωρούμε ότι αυτό δεν είναι συνετό και πολιτικά μοιραίο.
6η Απαίτηση: Διασφάλιση του πληθυσμού για επαρκή ιατρική περίθαλψη για όλους.
Η μέχρι τώρα παρουσίαση της πανδημίας από τα μέσα ενημέρωσης έχει δημιουργήσει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού το φόβο ενός “ιού δολοφόνου” που δεν πρέπει να υποτιμηθεί και οι πολίτες τον έχουν ενστερνιστεί.
Γνωρίζουμε από πολυετή διεπιστημονική έρευνα σχετικά με τη στενή σχέση μεταξύ του ψυχισμού και του ανοσοποιητικού συστήματος ότι ο φόβος, μαζί με το άγχος, είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το μόνο φυσικό αντίδοτο σε αυτή την υπερβολική ενεργοποίηση του συστήματος πανικού σε κοινωνικό επίπεδο είναι η ενεργοποίηση του φυσιολογικού αντίστοιχου συστήματος, του συστήματος συσχέτισης. Αυτό οδηγεί, για παράδειγμα, μέσω της κοινωνικής εγγύτητας και της ασφάλειας, στη χαλάρωση και την αντιστάθμιση της συμπαθητικής αυτόνομης διέγερσης.
Η τρομολαγνεία των μέσων ενημέρωσης δεν είναι χρήσιμη σε αυτή την κατάσταση. Αντιθέτως, οι υπεύθυνοι των μέσων ενημέρωσης θα πρέπει να εκπληρώσουν το καθήκον τους, όχι μόνο διαδίδοντας ειδήσεις για καταστροφές, αλλά κυρίως εξετάζοντας τις πτυχές που δίνουν λόγο για ελπίδα.
Για παράδειγμα, είναι από καιρό γνωστό ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έχει πιθανότατα ανοσία σε αυτόν τον ιό μέσω της διασταυρούμενης ανοσίας σε άλλους κορωνοϊούς. Εξ όσων γνωρίζουμε, αυτή η ανακουφιστική είδηση δεν υιοθετήθηκε ποτέ.
Υπό αυτή την έννοια, η ανακούφιση και η χαλάρωση του πληθυσμού θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο από την ενίσχυση του φόβου και του πανικού. Ο διχασμός της κοινωνίας θα ξεπεραστεί μόνο με ανοιχτό και με σεβασμό διάλογο, όχι με τα μέσα ενημέρωσης και τον πολιτικό εκφοβισμό.
7η Απαίτηση: Τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να παρέχουν ευρεία και ολοκληρωμένη πληροφόρηση, σύμφωνα με τις δεοντολογικές κατευθυντήριες γραμμές για τους δημοσιογράφους που διατυπώνονται στον Κώδικα Δεοντολογίας, χωρίς να δημιουργούν φόβο και πανικό.
Εκτός από την τεκμηριωμένη πληροφόρηση που αποφεύγει τη δυσφήμιση των διαφορετικών απόψεων και την εύλογη κριτική, θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες οι συνεισφορές σε θέματα όπως η υγιεινή διαβίωση και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα ρεπορτάζ που αποσκοπούν στον φόβο και τον πανικό δεν είναι συμβατά με τις δεοντολογικές κατευθυντήριες γραμμές που διατυπώνονται στον “Κώδικα Δεοντολογίας”.
8η Απαίτηση: Παροχή προγραμμάτων για την αντιμετώπιση των σωματικών και ψυχολογικών τραυμάτων που προκαλούνται από τα μέτρα, ιδίως για τα παιδιά και τους εφήβους.
Τα μακροχρόνια μέτρα εγκλεισμού και η υποχρεωτική χρήση μάσκας, καθώς και η έλλειψη ευκαιριών για φυσιολογικές κοινωνικές σχέσεις, έχουν οδηγήσει σε ψυχολογικό στρες και μερικές φορές σε τραύματα για πολλά παιδιά και νέους.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διατεθούν πόροι για να προσεγγιστούν θεραπευτικά και προληπτικά οι πληγέντες σε επίπεδο κοινότητας. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν η εξάλειψη των περιττών επιβαρύνσεων μέσω των test και της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί και οι υπεύθυνοι για την εργασία με τους νέους θα πρέπει να εκπαιδεύονται και να επιμορφώνονται μέσω κατάλληλου ενημερωτικού υλικού. Μια βραχυπρόθεσμη αύξηση της προσφοράς θεραπευτικών επιλογών για παιδιά και νέους θα ήταν σημαντική.
Η σιωπηρή επίρριψη ευθυνών στα παιδιά για την ασθένεια των συγγενών τους πρέπει να σταματήσει αμέσως. Ήταν από την αρχή λανθασμένες και ψυχολογικά επικίνδυνες.
9η Απαίτηση: Τερματισμός της υγειονομικής κρίσης μέσω κατάλληλων μέτρων.
Οι αναλύσεις της υποτιθέμενης δεινής κατάστασης στον τομέα της εντατικής θεραπείας δείχνουν ότι αυτή η κατάντια οφείλεται σε αποτυχία πολιτικής. Αντί για επαρκείς αμοιβές, καλές συνθήκες εργασίας και αναγνώριση για τους νοσηλευτές, επιχειρήθηκε να αντισταθμιστεί με αμφίβολα συστήματα παροχής κινήτρων για την υπακοή των βοσκών.
Αυτό θα πρέπει να σταματήσει αμέσως και τα χρήματα που θα απελευθερωθούν θα πρέπει να ανακατανεμηθούν από τους ιδιώτες παρόχους σε δίκαιες αμοιβές για το προσωπικό και σε υψηλότερη αναλογία προσωπικού, ώστε οι υπηρεσίες να μπορούν να σχεδιαστούν καλύτερα, η εργασιακή πίεση να περιοριστεί και η γραφειοκρατία να μειωθεί.
Η νοσηλευτική είναι η μεγαλύτερη ομάδα επαγγελματιών που αναγνωρίζεται λιγότερο. Από την εισαγωγή της χρηματοδότησης των νοσοκομείων κατά DRG, η διάλυση μέσω αδίστακτων, προσανατολισμένων στο κέρδος πολιτικών προσωπικού έχει εξελιχτεί όλο και περισσότερο.
Το νοσηλευτικό επάγγελμα πρέπει να γίνει πιο ελκυστικό σε όλους τους τομείς. Αυτό μπορεί να πετύχει μόνο εάν υπάρχουν έμπειροι συνάδελφοι σε διευθυντικές θέσεις που εξακολουθούν να διατηρούν επαφή με τους ασθενείς και γνωρίζουν τι είναι χρήσιμο στην πράξη.
10η Απαίτηση: Διάκριση των εξουσιών, δίκαιο και ελευθερία.
Απαιτούμε την αποκατάσταση της διάκρισης των εξουσιών, διότι αυτή υπονομεύτηκε στην κρίση Covid. Η κυβέρνηση έκανε τη βούλησή της νόμο από το κοινοβούλιο. Τα δικαστήρια αποφάνθηκαν σύμφωνα με την κυβέρνηση, επειδή οι δικαστές και οι εισαγγελείς υπάγονται στην κυβέρνηση και επειδή το κράτος πληρώνει τους δικαστές και γράφει τους νόμους.
Έτσι, δεν υπήρχε τίποτα που να προστατεύει τους ανθρώπους από το κράτος. Όταν ένας δικαστής εξέδωσε απόφαση επικριτική για τα μέτρα, η εισαγγελία διέταξε κατ’ οίκον έρευνες στο σπίτι του δικαστή καθώς και στα σπίτια των επιστημόνων που είχαν συντάξει πραγματογνωμοσύνες κατόπιν πρόσκλησης του δικαστηρίου.
Απαιτούμε να μην επιτρέπεται στο κράτος να επιβάλλει στους ανθρώπους κάθε είδους μέτρα, όπως να φορούν μάσκες, να κρατούν αποστάσεις μεταξύ τους, να μην συγκεντρώνονται, να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, να προσλαμβάνουν μόνο εμβολιασμένους ή να εμβολιάζονται. Το κράτος πρέπει να ορίζει μόνο ό,τι απαιτεί η δικαιοσύνη, π.χ. να μην κλέβεις και να μην δολοφονείς.
Απαιτούμε να αποκατασταθεί η ελευθερία της έκφρασης. Όλα τα κρατικά μέτρα λογοκρισίας, όπως οι κρατικά χρηματοδοτούμενοι “fact checkers” και τα μέτρα κατά των “ψευδών ειδήσεων”, πρέπει να σταματήσουν. Πρέπει να σταματήσουν οι διακρίσεις ή οι απολύσεις κρατικών υπαλλήλων που ασκούν κριτική στα μέτρα.
Απαιτούμε την αποκατάσταση της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Στην κρίση Corona, το κράτος παρενέβη στη διαδικασία της επιστημονικής αλήθειας και εργαλειοποίησε την επιστήμη. Το κράτος δεν πρέπει να ανακηρύσσει μια επιστημονική θέση ως την αλήθεια και να αγνοεί ή να απαξιώνει όλους τους επιστήμονες που υποστηρίζουν άλλες θέσεις.
Εκ μέρους όλων των ενδιαφερόμενων συμπολιτών μας, σας παρακαλούμε να χρησιμοποιήσετε την πολιτική σας επιρροή στο μέγιστο βαθμό και να εργαστείτε για την υλοποίηση των προτάσεων που αναφέρονται εδώ!
Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να επιτύχουμε το πολυπόθητο τέλος αυτής της λεγόμενης “Πανδημίας Corona” και όλων των συναφών μέτρων που επιβαρύνουν βαρύτατα τους πολίτες.
Prof. Dr. med. Sucharit Bhakdi, Κίελο, ειδικός στη μικροβιολογία και την επιδημιολογία λοιμωδών νοσημάτων, πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg του Mainz,
Thomas Binder, MD, CH-Wettingen, καρδιολόγος, Wettingen, Ελβετία
Prof. Dr. med. Arne Burkhardt, Reutlingen, Ειδικός στην Παθολογία, Ινστιτούτο Παθολογίας, Reutlingen, Γερμανία
Prof. Dr.-Ing. Aris Christidis, Gießen, Τεχνικό Πανεπιστήμιο Κεντρικής Έσσης, Gießen Τμήμα Μαθηματικών, Φυσικών Επιστημών και Επιστήμης Υπολογιστών
Dr. med. univ. Dr. phil. Christian Fiala, ειδικός γυναικολόγος και μαιευτήρας, γενικός ιατρός, τροπική ιατρική, Βιέννη
Prof. Dr. med. Dr. phil. Martin Haditsch, Leonding, ειδικός στη μικροβιολογία, ιολογία και επιδημιολογία λοιμώξεων
Prof. Dr. Stefan Hockertz, CH-Stein im Aargau, ανοσοτοξικολόγος, tpi-consult GmbH
Dr. Renate Holzeisen, Μπολτσάνο, Νότιο Τιρόλο, δικηγόρος
Prof. Dr. rer. hum. biol. Ulrike Kämmerer, Würzburg, Ανθρωποβιολόγος, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Würzburg
Werner Möller, Στουτγάρδη, νοσηλευτής εντατικής θεραπείας και αναπνευστικός θεραπευτής, ιδρυτής της πρωτοβουλίας “Care for Enlightenment”.
Prof. Dr. Werner Müller, Rüsselsheim, Λογιστική, Controlling, Φόροι, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Mainz
Prof. Dr. rer. nat. Karina Reiß, Κίελο, Μικροβιολογία, Ερευνητικό Κέντρο Quincke στο Πανεπιστήμιο Christian Albrechts του Κιέλου
Univ.
Prof. Dr. med. Dr. rer. nat. M. Sc. Christian Schubert, Innsbruck, Τμήμα Ψυχιατρικής, Ψυχοθεραπείας, Ψυχοσωματικής και Ιατρικής Ψυχολογίας. Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ
Prof. Dr. Martin Schwab, Bielefeld, Έδρα Αστικού Δικαίου, Δικονομικού και Εταιρικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Bielefeld
Univ.-Prof. Dr. med. Andreas Sönnichsen, Σάλτσμπουργκ, πρώην Τμήμα Γενικής Ιατρικής και Οικογενειακής Ιατρικής, Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης
Priv. Doz. Dr. med. Josef Thoma, Βερολίνο, ιατρός ΩΡΛ
Prof. Dr. Dr. Daniel von Wachter, Mauren (Λιχτενστάιν), φιλόσοφος και θεολόγος
https://www.mwgfd.de/das-mwgfd-corona-ausstiegskonzept/
Prof. Dr. Harald Walach, κλινικός ψυχολόγος, επιστήμονας υγείας, επικεφαλής του Ινστιτούτου Επιστημών Υγείας Change, Βερολίνο”.
Dr. med. Ronald Weikl, Passau, ειδικός στη γυναικολογία και τη μαιευτική, γενικός ιατρός, φυσιοθεραπευτής
Dr. Wolfgang Wodarg, ειδικός στην παθολογία, πνευμονολογία, κοινωνική και περιβαλλοντική ιατρική, πρώην μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης
https://www.pronews.gr