Ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς έχει δωρίσει αθόρυβα 50 εκατομμύρια δολάρια σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό που υποστηρίζει την προεδρική υποψηφιότητα της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις, ανέφεραν οι New York Times, επικαλούμενοι τρεις πηγές.
Ενώ ο Γκέιτς δεν έχει υποστηρίξει δημοσίως τη Χάρις, η σημαντική δωρεά του έγινε στο Future Forward, μια ομάδα «σκοτεινού χρήματος» που υποστηρίζει την εκστρατεία της. Τα κεφάλαια επρόκειτο να παραμείνουν ανώνυμα, ανέφερε η έκθεση. «Η δωρεά του κ. Γκέιτς πήγε συγκεκριμένα στον μη κερδοσκοπικό βραχίονα του Future Forward, Future Forward USA Action, ο οποίος ως οργανισμός 501(c)(4) «σκοτεινού χρήματος» δεν αποκαλύπτει τους δωρητές του, σύμφωνα με τους ανθρώπους που ενημερώθηκαν. Έτσι, οποιαδήποτε συνεισφορά του κ. Γκέιτς δεν θα εμφανιστεί ποτέ σε κανένα δημόσιο αρχείο», διευκρίνισαν τα μέσα ενημέρωσης.
Σύμφωνα με τους New York Times, σε ιδιωτικές συζητήσεις φέτος με φίλους και άλλους, ο Γκέιτς εξέφρασε ανησυχίες για τον πιθανό αντίκτυπο μιας δεύτερης προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ στην παγκόσμια υγεία και τα προγράμματα οικογενειακού προγραμματισμού, ανέφεραν οι New York Times επικαλούμενοι πηγές που γνωρίζουν τις σκέψεις του Γκέιτς.
Αυτή η κρυφή χρηματοδότηση μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που στοχεύει στη δημιουργία μιας νέας τάξης πραγμάτων, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες και οι φωνές των πολιτών δεν ακούγονται. Ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις του Γκέιτς; Ενδεχομένως, να επιχειρεί να επηρεάσει τις πολιτικές που σχετίζονται με την υγεία και τον έλεγχο του πληθυσμού, ενισχύοντας έτσι τις θεωρίες που τον θέλουν να εμπλέκεται σε δράσεις που θίγουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο όνομα της «παγκόσμιας ευημερίας».
Η ιδέα ότι οι δισεκατομμυριούχοι μπορούν να συνάπτουν συμμαχίες και να χρηματοδοτούν πολιτικά κινήματα για να προωθήσουν την ατζέντα τους, υπονομεύει την έννοια της δημοκρατίας. Πόσοι άλλοι, άραγε, υποστηρίζουν πολιτικούς ή οργανώσεις με την ελπίδα να αποκτήσουν τον έλεγχο μέσω της χρηματοδότησης; Αυτές οι πρακτικές δεν είναι απλώς μια στρατηγική επιρροής, αλλά αποδεικνύουν μια υπονομευτική δυναμική που απειλεί τη δημοκρατική διαδικασία.